سپاس فروان برای مطلبتان
حق با شماست. هاله بخاطر اعتراضش ونافرمانی اش کشته شد. او موجودی پاسیو نبود. برخی اعتراض ودفاع از خود را با خشونت یکی میگیرند. و فراموش نکنیم منافع برخی این اقتضا را ایجاد می کند وسعی در ساختن فاطمه زهرا از هاله می کنند.

فهم و توصیف واقعیات حیات اجتماعی از خلال صفاتی چون قدیسه و با مفاهیمی چون قداست و در کل با هر آنچه که دلالت های قدسانی دارد؛ سوء فهمی ست که امر مناقشه برانگیز را در بیرون از گود نزاع نشانه می رود. قدسانیت بخشیدن به رخداد در حال وقوع، بطور تلویحی، باز تولید گذشته است بی هیچ کم و کاستی و بی هیچ مداخله ای. آن چه که فرا تاریخی ست دلالتی به هیچ کنش اجتماعی ندارد؛ چرا که کنش اجتماعی تنها وتنها، از این حیث که در بستر اجتماع و تحت قواعد برسازنده حیات اجتماعی، و با عاملیت کنشگران اجتماعی قوام می یابد، توان آن را دارد که به عنوان کنش اجتماعی در نظر آید. کنده شدن رسوبات لاهوتی گری از مفاهیم اجتماعی ، به واقع، به جریان درانداختن تاریخ اجتماعات است. واقعیت ما تاریخ ماست و تاریخ ما در برهه ای ست که از همه چیزی افسون زدایی شده است؛ حتی خدایگان نیز در ستیز با هم، مقامی زمینی یافته اند، آنچنان که، خون واقعی در شریان شان جاریده است. قداست دادن به یک کنش جمعی دنیوی، هیچ دلالتی ندارد مگر، اخته کردن آن. ما شاهدان این واقعیت تلخیم که رویکرد حاکم، تا به دیروز و در محیط سلب و بی تاریخ خانواده و در ابتدایی ترین روابط زندگی، زنان این سرزمین را با بریدن اندام تناسلی شان اخته می کرد و امروزه همان نگاه، کنش اجتماعی و بیرون زننده از محیط هایِ سنتیِ همین زنان را، به اختگی می کشاند. داوری های غلط استوار بر پندارهای ارزشیِ این چنین فرومایه ( ماکس شلر از عنوان "کین توزی"(Ressentiment) برای این داوری ها واحساس های فرومایه استفاده می کند) در مواجهه با واقعیات تاریخی- اجتماعی روز به روز فرومایه تر می شود و در به گل نشستن آنان همین گواه کافی ست که زنان و مادران را سمبل مبارزه ی ضد خشونت قلمداد کنند. این خود نشانه ی بحرانی است که حلول کرده در کالبد تمامی ارزش ها و باورهایشان؛ که ناشی از درماندگی شان در برخورد با خشونت راستین مدرن حیات اجتماعی است. خشونتی که مردان و زنان ما، با تن دادن بدان است که احساسی از هویت برسازنده ی جامعه مدرن را در خود خواهند یافت.

آقای رضا ترابی گرامی
متاسفانه کینک های شما هیچکدام قابل باز کردن نیست. پیشنهاد می کنم url آنها را بفرستید. سپاس. و زنده باشید

قديسه سازي و قديسه پروري را بايد از اين جهت بيشتر نگاه كرد كه چه هدف و اهدافي ميتواند داشته باشد ؟ و مخاطبان ان چه قشري مي توانند باشند ؟ هر چند به نظر مي رسد كه خيلي زود براي ما همه چيز فراموش ميشود حالا قديسه باشد يا جاني و جنايتكار و قاتل ..تفاوتي ندارد
اين احساس انساني خشم در محيط جامعه انساني ما بسيار زياد وجود دارد فقط كافي است اندكي ان را انگولك كنيم تا فوران كند تا بعد از ان بصورت كلي به احساسي تبديل شود كه انسانيت را كاملا دور بزند
( هر خشم با فحشي روبراه شود غير ممكن است در ان مختوم به فحشي همراه با واژه هاي جنسيتي نشود ..) و متاسفانه درصد بسيار اندكي وجود دارند كه سعي ميكنند خشم را با خشونت همراه نكنند و اصولن نه بعيد ولي غير ممكن به نظر ميرسد ..

(( من بسيار خشمگينم اما هنوز اميدوار )) سپاس از مطلب شما