نسخه قابل چاپ

پانته‌آ بهرامی - سی‌امین دوره رقابت‌های المپیک در لندن پایان یافت. کاروان ایران با کسب ۱۲ مدال از این دوره تمام رکوردهای ادوار المپیک را چه از زاویه ارزش مدال و چه از نگاه تعداد مدال شکست.

کورش عرفانی: روحیه و اخلاقی که برای کار جمعی لازم است در ورزشکاران جوان ما که وارد تیم‌های مختلف ورزشی مثل رشته‌های والیبال و بسکتبال و فوتبال و غیره می‌شوند، کمتر وجود دارد و بنابراین اصلاً نمی‌دانند که تیم چه هست.

عامل مهم در مدیریت تیمی، سازماندهی است. یک تیم به عنوان یک جمع می‌بایستی دارای نوعی از سازماندهی باشد. سازماندهی به مفهوم جمعی که افراد برای دستیابی به هدف مشخص با یکدیگر همکاری می‌کنند و برای اینکه بتوانند با همدیگر همکاری کنند، بایستی مدیریت تعریف شده‌ای وجود داشته باشد. به همین خاطر است که پدیده مدیریت حول محور تیم‌های ورزشی خیلی مهم است.

در حال حاضر ما در ایران، در کشوری زندگی می‌کنیم که به دلیل کاهش عمومی سطح مدیریتی در سطح جامعه، یعنی جایگزین شدن افراد نالایق با مدیران لایق، تمام امور اقتصاد، سیاست، فرهنگ، جامعه و ازجمله ورزش دچار سوءمدیریت بسیار وحشتناک شده است.

در فوتبال حرفه‌ای تمام تلاش در آن است که پاسکاری صورت گیرد و تمام تلاش در جهت این است که به واسطه کار جمعی تیم به موفقیت برسد، در حالی که در فوتبال ایرانی طرف پیش خودش می‌گوید من باید تیم را به پیروزی برسانم، من باید باعث موفقیت تیم شوم. نه اینکه تیم باید باعث موفقیت من شود و این دو دیدگاه کاملاً متخالف و متناقض نمی‌تواند با همدیگر همسویی داشته باشد.

علی‌رغم اینکه ما در کار تیمی بسیار ضعیف هستیم، ولی والیبال تقریباً یک استثناست. دلیل این را من بیشتر ناشی از پایگاه طبقاتی ورزشکاران می‌دانم. والیبال عمدتاً توسط طبقه متوسط و حتی می‌توانم بگویم لایه‌های بالای طبقه متوسط مورد استقبال قرار می‌گیرد و آن‌ها به دلیل این پایگاه اجتماعی‌شان، به دلیل پایگاه فرهنگی‌شان، توانایی بیشتری برای شرکت‌پذیری در یک کار جمعی و یک کار تیمی دارند.