زندانیان گمنام آذربایجان
سه شنبه, 1391-05-10 20:33
نسخه قابل چاپ
در گفتوگو با یکی از فعالان حقوق قومی در آذربایجان
مهناز شریف
مهناز شریف - شمار زندانیان سیاسیـ مدنی در ایران کم نیست، اما تنها اخبار و گزارشهای بخش مشخص و محدودی از زندانیان در رسانهها بازتاب مییابد.
شمار زیادی از فعالان اجتماعی گمنام و ناشناخته در زندان هستند که هیچ اخباری از آنها منتشر نمیشود، وضعیت آنان روشن نیست و خانوادههای آنان مستاصل و نگرانند؛ ازجمله فعالان مدنیـ قومی خوزستان، بلوچستان، کردستان یا آذربایجان ایران که از این جهت در وضعیت ویژهای قرار دارند.
در گفتوگویی با یکی از فعالان حقوق قومی در آذربایجان که با نام مستعار "تبریزی" با ما سخن گفت، از آخرین وضعیت فعالان مدنی آذربایجان پرسیدهایم که به تازگی بازداشت شدهاند، اما اخبار کمی از آنها منتشر شده است.
تبریزی: اخیراً طی فشار مضاعفی که بر فعالان مدنی آذربایجان وارد شده است، آقایان محمد اسکندرزاده در تاریخ ۳۱ اردیبهشت امسال حوالی ساعت ۱۱ شب در تبریز موقع برگشت از محل کارشان به منزل پدرشان بازداشت شدند. آقای اسکندرزاده قبلاً نیز در سال ۱۳۹۰ در مراسم یادبودی که برای شهدای اعتراض مردمی سال ۸۵ شهرستان نقده یا همان "سولدوز" برگزار شده بود، بازداشت شده بودند.
بعد از بازداشت ایشان، آقای وحید حبیبچشمه دستگیر شدند. او در هفتم تیرماه امسال در خانه پدریشان در شهر جدید "سهند" - در نزدیکی تبریز- بازداشت شدهاند. آقای حبیبچشمه هم پیشتر در دوم اسفندماه سال پیش بازداشت شده بودند. این روز، مصادف است با "روز جهانی زبان مادری". آقای حبیبچشمه بعد از گذراندن ۸۰ روز بازداشت در سلولهای انفرادی زندان مرکزی تبریز، در نهایت در آن مقطع با "حکم برائت" آزاد شدند.
آقای وحید راستگو هم در هفتم تیرماه امسال در خانه پدریشان واقع در خیابان حافظ تبریز بازداشت شدند. طبق روال بازداشتهای قبلی، وسایل شخصی ایشان نیز از قبیل دستنوشتهها، کتابها و کامپیوتر و.. در جریان بازداشت، ضبط شده است. مسعود حسینزاده هم در تاریخ ۱۹ تیرماه امسال در خانه پدریشان واقع در خیابان عباسی، در جلوی در منزل دستگیر شدند که این دستگیری با ضرب و شتم همراه بوده است. آقای مسعود حسینزاده، فعال سابق دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز و عضو هیئت مرکزی تشکل دانشجویی "آرمان" بودند.
آیا این بازداشتها بههم مربوط بوده یا هرکدام براساس اتهام خاص و جداگانهای صورت گرفته است؟
از آنجایی که بههیچ وجه امکان ملاقات با دستگیرشدگان وجود ندارد (بهانه قاضی هاشمزاده در دادگاه انقلاب این است که جرم این افراد "امنیتی" است و نمیتوانند ملاقات داشته باشند) اطلاعات خاص و مستندی در این زمینه در دسترس نیست.
آیا در طول این مدت، بازداشتشدگان با خانوادهها یا حتی وکلای خودشان هم ملاقات نداشتهاند؟
تماسهای محدودی در حد چند ثانیه با منزل داشتهاند. برای مثال آقای محمد اسکندرزاده که در اردیبهشت امسال بازداشت شدند و قریب به ۷۰ روز را در انفرادیهای وزارت اطلاعات گذراندند، فقط همان چند روز اول دستگیری، موفق به تماس تلفنی شدند.
این محدودیتها در شرایطی است که آنها وضعیت جسمی مطلوبی هم ندارند. برای نمونه، آقای محمد اسکندرزاده طی تماسی که با خانواده خود داشتند، از ناحیه گوش چپ ابراز ناراحتی کردهاند. همین طور آقای وحید حبیبچشمه دچار نارسایی کلیوی هستند. بر پایه اخباری که دریافت کردهایم، بیماری ایشان در دوره بازداشت در اداره اطلاعات تبریز، عود کرده است.
اکثراً این بازداشتشدگان تحت فشار هستند و هیچ دیدار و ملاقاتی نداشتهاند. شاید این محدودیت به این دلیل است که میخواهند اتهامهای واهی را که در نظر دارند، خیلی راحتتر به این افراد بقبولاند و از آنان اعتراف بگیرند. واقعیت امر این است که به سختی میتوان با این افراد ارتباط برقرار کرد. یعنی اگر وزارت اطلاعات اجازه دهد، این بازداشتشدگان میتوانند از داخل زندان، آن هم بسیار محدود و کنترلشده، تنها با خانوادههای خود تماس داشته باشند.
این محدودیتها در شرایطی است که آنها وضعیت جسمی مطلوبی هم ندارند. برای نمونه، آقای محمد اسکندرزاده طی تماسی که با خانواده خود داشتند، از ناحیه گوش چپ ابراز ناراحتی کردهاند. همین طور آقای وحید حبیبچشمه دچار نارسایی کلیوی هستند. بر پایه اخباری که دریافت کردهایم، بیماری ایشان در دوره بازداشت در اداره اطلاعات تبریز، عود کرده است. این تشدید بیماری هم برمیگردد به شرایط نگهداری غیراستانداردی که در اداره اطلاعات تبریز حاکم است.
همانطور که اطلاع دارید، ماه گذشته در اوایل تیرماه، جمع دیگری از فعالان آذربایجان در شهرستان سراب بازداشت شدند. آیا از بازداشتشدگان این شهر اطلاعی دارید؟
بله. در شهرستان سراب که در صد کیلومتری تبریز واقع است، ماه پیش دستگیریهای گستردهای صورت گرفت. در این شهرستان کوچک، دست کم ده نفر بازداشت شدهاند. ولی بهعلت فشار بیش از حدی که وزارت اطلاعات بر خانوادههای این فعالان میآورد، از "رسانهای" شدن اخبار آنان جلوگیری شده است و ما تنها نام و مشخصات چهار نفر از آنها را در اختیار داریم که میتوانم به نام آنها اشاره کنم:
آقایان سهند معالی، علی صمدپور، علی بشارتی و جمال موسینژاد. همگی این افراد از شهرستان سراب در تاریخ هفتم تیرماه امسال بازداشت شدهاند. جالب توجه است که آقای جمال موسینژاد و آقای علی بشارتی، از معلمان و استادان بهنام این شهرستان هستند. پس از دستگیری، همه این افراد بعد از دو روز به اداره اطلاعات تبریز منتقل شدند.
آیا وکیل یا وکلایی داوطلب شدهاند که پیگیر پرونده حقوقی این بازداشتشدگان باشند؟
در آذربایجان، وکیلهایی هستند که به رغم شرایط دشوار کار، راغب هستند که پیگیر پروندههای این افراد باشند، اما بههیچ وجه اجازه ملاقات با بازداشتشدگان به آنها داده نمیشود. همانطور که میدانید، این حق وکیل و موکل است که بتوانند برای پیگیری پرونده باهم ملاقات داشته باشند. این وکلا به طور مرتب به اداره اطلاعات تبریز و دادگاه انقلاب مراجعه کردهاند، اما در نهایت تلاشهای آنان بی نتیجه مانده است و اجازه هیچ ملاقاتی با هیچکدام از دستگیرشدگان به آنها داده نشده است.
در اینجا، در آذربایجان، شرایط بسیار سختی حاکم است؛ به ویژه خانوادههای زندانیان، تحت فشارهای سنگینی قرار دارند. وضعیت طوری شده است که حتی اکثر خانوادههایی که میخواستند از دادگاه انقلاب، پیگیر کار عزیزانشان باشند، تهدید به بازداشت شدهاند. برای مثال، برای اعمال فشار بر آقای محمد اسکندرزاده به منزل برادر ایشان که اصلاً هیچ فعالیت مدنی یا سیاسی ندارد یورش بردهاند و کامپیوتر و برخی مدارکشان را ضبط کردهاند.
ملت شریف آزربایجان همانگونه که شاهد هستید حکومت فاشیستی ایران از هیچ کاری برای ضربه زدن به ملت آزربایجان دریغ نکرده و این بار با هجوم وحشیانه به حریم خصوص ملت آسایش را از آنها گرفته و فرزندان رشید این مرز و بوم را اسیر خود نموده است. ماموران امنیتی در چند هفته اخیر با هجوم به خانه ی تنی چند از فعالین مدنی و سرشناس شهر سراب و با ایجاد رعب و وحشت در بین خانواده ها، ایشان را دستگیر و روانه اداره اطلاعات تبریز نموده اند که بابک بقایی آخرین دستگیر شده از شهر سراب می باشد. ما جمعی از فعالین مدنی آزربایجان- سراب ضمن حمایت از دستگیرشدگان اخیر و ادامه راه این عزیزان انزجار خود را نسبت به این عمل قبیح دولت فاشیست ایران اعلام نموده و خواستار آزادی بدون قید و شرط و هر چه زودتر این فعالین دلسوز وطنمان آزربایجان هستیم. حکومت راسیستی ایران باید آگاه باشد که با این کارهای زشت و کثیف خود باعث از بین رفتن آبروی نداشته خود در بین ملت هستند که دیری نمی پاید که ملت آزربایجان برای رهایی از ظلم و ستم حکومت فاشیستی به پا خاسته و برای همیشه ریشه استبداد و ظلم را خاک عزیزمان آزربایجان خشکانده و از بین خواهند برد.
به امید آزادی آزربایجان و فرزندان دلیر این مرز و بوم
یاشاسین آزربایجان
جمعی از فعالین مدنی آزربایجان- سراب
Yorgun Yourdum:-(
ارسال کردن دیدگاه جدید