برای هر انسانی--هر چقدر هم بزرگ و وارسته--پیش میاید که در برهه ای از زندگی احساس حقارت کند. این احساس مقطعی حقارت در قلب وسیع آدمهای بزرگ طوفان ایجاد نمیکند، بلکه مثل تکه سنگی، بی صدا به کف دریا میغلطد. نه کسی صدایش را میشنود و نه موج و اثری از آن میبیند. ولی تنگ کوچک دل آدمی که ذات و وجودش حقیر است همیشه در طغیان است. چون با اندک تکانی متلاطم میشود و هر سنگریزه و تلنگری را دشمن آرامش خود میشمارد. اگر به قدرت برسد حتی چیزی که شبیه سنگریزه باشد را حبس میکند تا مبادا روزی سکونش بهم نخورد یا تنگ شیشه ای اش نشکند. حال خود قضاوت کنید حاکمی که بیدفاع ترین قشر جامعه را دشمن خود میبیند تا چه اندازه حقیر است

تاسف انگیز است

****  چقدر از بچگی به ما میگفتند ارمنی نجست است یهودی خون خوار و بچه دزد است در حالی که تمام این صفات هزار برابراش برازنده خوده شان بوده است و هست ارمنی و یهودی بهایی از نظره تمیزی و فرهنگ انسانی قابل مقایسه با اسلام باوران نبوده و نیستند لااقل در این 33 سال دنیا این را از اسلامیان ایرانی دیده است به ظاهر و طرزه لباس پوشیدن اسلامگرایان ایرانی یک نگاهی بیندازید به نماینده مردم ایران اقای احمدی نزاد یک نگاهی بیندازید بیشترین خدمات صنعتی را یا مسیحیان یا یهودیان و بهائیان ایرانی به ایران کرده اند این را تاریخ میگوید برید بخوانید ولی برعکس اسلامی ها تا توانسته اند ایران را به عقب و بیچاره گی برده اند در ایران اینده باید تغییراتی بسیار بزرگ و بنیادی داده شود وگرنه این کشور با این شکلی که داشته و الان 33 سال است به اوج خودش رسیده است ادامه نخواهد داشت و تیکه پاره خواهد شد و مقصر اصلی هم باورمند به دینی هستند که زندگی را در چندین قرن گذاشته به دیگر اندیشان تلخ و سیاه کرده بودند و 33 است که دیگر علانند ظلم دزدی تجاوز جنایت میکنند به اسم دینشان