نسخه قابل چاپ

مازیار مهدوی‌فر - تولد نوزاد از طریق عمل جراحی را سزارین می‌نامند. پزشک، برشی روی دیواره شکم و رحم زن حامله ایجاد می‌کند و از طریق شکاف ایجاد شده، نوزاد را از رحم مادر خارج می‌کند. راه طبیعی زایمان، خروج نوزاد از طریق کانال زایمانی واژن است، اما اگر به هر دلیلی انجام این عمل ممکن یا مورد نظر نباشد سزارین انجام می‌گیرد.

سزارین در تاریخ بشر پیشینه‌ای طولانی دارد. بر اساس اشعار شاهنامه، "رستم"، پهلوان ایرانی اولین کسی است که از طریق این روش پا به دنیا گذاشته است. "رودابه" مادر رستم، از بزرگی بیش از اندازه جنین در داخل شکمش هراس دارد. همسرش"زال" مشکل را با سیمرغ اساطیری در میان می‌گذارد و سیمرغ مراحل انجام جراحی و زایمان نوزاد از طریق برش جراحی را به زال آموزش می‌دهد. شرح این داستان به زیبایی و با جزئیات در ابیات شاهنامه آمده است. به همین دلیل علاقه‌مندان فرهنگ ایرانی عنوان "رستم‌زاد" یا "رستمینه" را برای این روش زایمانی به کار می‌برند. سزار روم هم یکی دیگر از شخصیت‌های شناخته شده تاریخی است که از طریق این روش جراحی به دنیا آمده و کلمه سزارین نیز منسوب به وی است. 

کافیست نگاهی به تفاوت آماری زایمان‌های طبیعی و سزارین در مراکز مختلف پزشکی در ایران بیندازیم. طبق آخرین آمارها، درصد سزارین در مراکز دولتی دانشگاهی حدود ۳۵ درصد، در مراکز دولتی غیر دانشگاهی ۴۵ درصد و در بیمارستان‌های خصوصی حدود ۹۰ و گاهی تا صددرصد است. این امر نشان‌دهنده وجودانگیزه‌های مادی در کادر پزشکی برای توصیه و جایگزین کردن سزارین به جای زایمان طبیعی است.