با سلام به اقای فلاح زاده و تشکر از زمانه

مقاله شما بسیار جالب و جذاب بود. اری این مردمان بی ازار و معصوم را درگیر دنیایشان کرده اند گرچه خود دنیاراطلاق داده و به مراحل عرفان می اندیشند. اما وقتی با دنیا پرستان نوکیسه روبروشوی همین اتفاق خواهد افتاد که افتاده است. من به عنوان یک ایرانی بسیار متاسفم که این افراد بی ازار مورد ازار قرار میگیرند و خانقاه یا محل عبادت شان به دست همان حکومتی که بایستی از انها دفاع کند ویران میشود. اما اگر تاریخ را بخوانیم می بینیم که این سرزمین فراز و نشیب های بسیاری دیده و حاکمان ظالم و بی پروایی را به خود دیده است. اما هیچیک از ان ظالمان امروز دیگر نیستند. نه ادمخواران شاه عباس ماندند و نه ظالمان مغول و نه نادرشاه چشم در آر ودیگر سلسله های حکومتی. این یکی هم بی شک به همان سرنوشت دچار خواهد شد چون امر بهش مشتبه شده است و قدرت و توانایی مردم را به خرده گرفته است در حالی که همین مردم بودند که انهارا بر سر کار اوردند. اینها خود و حکومت خودرا ناشی از خدا میدانند در حالیکه اگر خدایی باشد مسلما هر گاه این نوکیسه ها عبادتش میکنند رویش را بر میگرداند تا انها را نبیند. همانطوریکه رهبر شماره 1 هم گفتند "دنیا محضر خداست در محضر خدا معصیت نکنید. اما این نوکیسه گان هم خدارا و هم خرما را لای نون پیچیده و خورده اند. حالا البته اگر خدایی باشد. اینها نمیدانند که وقتی مردم رفته رفته و گروه گروه از انها ببرند سرانجام تنها خواهند ماند و انوقت بایستی منتظر خدا بمانند تا همه کارهایش را زمین گذارد و به کمک شان بیاید. . دوستی داستانی را از انجیلیان میگفت به این شرح: یک کشاورز قعه زمینی لم یزرع داشت که در طول سالیان تبیدل به یک منظره بد نما شده بود. روزی کشاورز تصمیم گرفت ان زمین را تمیز کند و به زیر کشت اورد. چند روزی کار به درازا کشید و سرانجام مجوطه نامبرده از اشغال های گوناگون تمیز و امده کشت و ذرع شد. اما همسایه این گشاورز که زمین را دیده بود و حالا یک مرتبه تغییر را دید رو به کشاورز کرد و گفت "به کمک خدا ماشالله خوب این زمین را تمیز کردی" کشاورز هم که از ان کار سخت تازه فارغ شده بود گفت بایستی این زمین را وقتی فقط در دست خدا بود میدیدی چه او به تنهایی هیج کاری برای تمیز کزدن زمین نکرد. حالا این اقایان اگر فکر میکنند خدا به کمکشان خواهد امد کور خوانده اند. حرفم را به کمک سعدی پایان میدهم:

اینها بر سر شاخ نشسته اند و بن را میبرند و به گوشزدهای متعدد گوش و چشم خودرا فروبسته اند و یا اینکه سنگ را بسته اند سگ را ازاد کرده اند".

روزی خواهد امد که علی بماند و "حوزه اش" و خودش باید حوض را کول کند و برود بالای چشمه اب بیاورد. اینها انقدر از معاویه و ابو سفیان و شمر و خولی و شرکاء بر منبر صحبت کرده اند که خود به شمر و خولی تبدیل شده اند و نمیدانند. همانطور که در کتاب مقدس مسلمانان هم امده "ثم بکم فهم لایرجعون شده اند.

"چون شکستی شیشه درویش را
واجب آید دادن تاوان بلی"
مولانا انصاف داشته، اما این ملاها شیشه خانه ات را می شکنند و اگر اعتراض داشته باشی سرت را هم می شکنند .

این مقاله جانانه را بنده جای دیگری دیدم و همه جا دنبال اصلش گشتم تا تشکر کنم از بابت آن. بنده دوستان زیادی در میان دراویش دارم و می دانم که این افراد نیک تا چه میزان رنج می کشند از دست این حکام نادان که به قول سعدی "در پوستین خلق" افتاده اند تا مردم را بیازارند.