محسن عزیز
قیاس شما مع الفارق است. نازی و فاشیست و مسلمان دو مقوله ی به تمامی متفاوتند. مسلمان فردی است که به دین اسلام منتسب می شود، چنانچه یهودی ها را با یهودیت منتسب می کنند. فاشیست ها کسانی بودند که عضو حزب مشخصی بودند و نازی ها افسران و درجه دارانی بودند که برای هیتلر کار می کردند. من تا حالا نشنیده ام که کسی از فرهنگ نازی ها یا فاشیست ها حرف بزند که بخواهیم راجع بهش حرف بزنیم. چریانی که برای قرنها در اروپا وجود داشته و هنوز در اروپا و امریکا زنده است یهودی ستیزی/هراسی است.
در رابطه با فاشیست ها/ نازی ها ، اما این مسئله وجود داشته است که کسانی به دیگران برچسب فاشیست نازی زده اند و این برچسب را دستمایه ی اعمال خشونت علیه این افراد که حتی شاید بیگناه بودند کردند. همینطور بسیاری فاشیست ها و نازی ها در بحبحه ی بی نظمی بعد از جنگ توسط مردم برانگیخته شکنجه یا بدون محاکمه کشته شدند که خود نشانه ی خشونت است. حتی فاشیست ها / نازی ها و مجرمان اجتماع هم انسانند و حق محاکمه ی قانونی دارند و خشونت علیه این افراد روا نیست. خشونت (خون) را نمی توان با خشونت (خون) شست.

اگر شما اطلاعی راجع به فرهنگ فاشیست ها یا نازی ها و یا درباره ی جریان فاشیست نواز دارید خوب است مقاله ای در این مورد نوشته و افکارتان را با خوانندگان مطرح کنید
نیلوفر شیدمهر

قبلن نظرات مشابه من در زمانه درج نشده و بعید می‌دانم اگر مقاله‌ای پیرامون اسلام و مقایسه‌ی آن با فاشیسم یا نازیسم بنویسم، منتشر شود.
اما در مورد این‌که می‌فرمایید قیاسم مع‌الفارق بوده: عبارتی که من با الهام از عبارت شما ساختم البته که نادرست است به همان اندازه که عبارت شما در متن نادرست بود. ما باید میان اسلام و مسلمانان تفاوت قائل شویم، نه به این سبب که اسلامی وجود دارد که به اصطلاح رحمانی است. هم‌چنین باید میان اندیشه‌ی فاشیسم و کسانی که منتسب به این اندیشه هستند و یا حتا خود را فاشیسم می‌نامند، تفاوت قائل شد. همان قدر که ما فاشیسم را قابل نقد می‌دانیم اسلام هم قابل نقد است.
شما می‌فرمایید فرهنگی به اسم فاشیسم شکل نگرفته تا ما پیرامونش حرف بزنیم، گذشته از درستی یا نادرستی ادعای شما حداقل می‌شود فرض کرد که اگر هم‌اکنون چنین فرهنگی وجود می‌داشت که دارای پیروانی باشد، آیا در این صورت نقد فاشیسم را باید به "فاشیسم‌هراسی" تعبیر می‌کردیم؟!
لازم است این نکته را هم اضافه کنم که مقصود من نگاه ذات‌باورانه به اسلام نیست همان‌طور که نگاه ذات‌باورانه به فاشیسم را هم میتوان قبول نداشت

با سلام

تشکر از مقاله تطبیقی شما
بنظر می اید که شما جریان سیاسی پشت اسلام هراسی را ندیده می گیرد که از مسلمانان با میلیونها برداشت از اسلام و هزاران دیدگاه های سیاسی مختلف را پیروان بن لادن و ملا عمر بدانند تا بتوانند ازادی های فردی در کشوری مانند کانادا را محدود تر کنند
بالطبع جریان سیاسی مترقی تر با بیان دیدگاههای معتدل در بین مسلمانان جهان - سعی می کند کانادایی ها را که زیر بمباران تبلیغاتی رسانه های اصلی هستند از مک لین تا نشنال پست ، ... اطلاعات بیشتر و انتخاب بهتری بدهند
۲- در مورد جداسازی ایرانی ها باید گفت تعداد کسانی که کرد ، یا اذری و یا دیگر اقوام ایرانی که خود را مسلمان می دانند کم نیستند
مراسم مذهبی مسلمانان در تورنتو بیشترین تعداد افراد ر ا حتی در مقایسه با کنسرت خوانندگا ن دارد. هرچند مسلمانانی که در کنسرتها شرکت می کنند کم نیستند.
مسلمانان ایرلتی نشان داد ه اند که علیرغم فشار های سیاسی ُ از دیگر جریانات فعال تر هستند. وبسیاری از انها برای حفظ دین شان از ایران مهاجرت کرد ه اند و مرزبندی عقیدتی با حاکمیت در ایران دارند ، شهروندان فانونگرا هستند
مسلمانان غیر ایرانی هم مانند اسماعیلیه از نظر اجتماعی و اقتصادی یک مدل خوب برای دیگر شهروندان کانادایی هستند.
رورنامه نگار- مجری برنامه تلویزیونی راه حل

گذشته از مطالب مطرح شده در این مقاله که مخاطبش بیشتر سیاستمداران و شرق شناسان و دانشگاهیان علوم انسانی آمریکا و کاناداست تا ایرانیان یا مردم خاورمیانه، می خواستم از نویسنده بپرسم که اصولا آیا می شود از "جوامع مسلمان" نام برد همانگونه که مثلا می گویند "مردم آلمان" یا " مردم ژاپن" یا "غربیان" و یا "فرهنگ پروتستانها" و ...؟ شناخت صحیح از هر مجموعه انسانی به آنجا ختم می شود که تحت یک نام شاخه های متعدد، و چه بسا با رویکردها و افکار متضاد، قرار می گیرند، اما آیا استفاده از چنین طبقه بندی ها یا اشاراتی برای فهم یک مطلب، یک پدیده، کلا نادرست است؟ آیا صحبت از فرهنگ مردم مسلمان که در اکثریت کشورهای مسلمان مثلا زنان حجاب دارند (البته از نوع عربستان سعودی، یمنی، ایرانی، افغانی، هندی، مالزیایی، قفقازی و ...) شباهت نیست؟ اجرای احکام اسلامی شباهت نیست؟ منظور من سوتفاهم و کج فهمی غربیان (که موضوع مقاله است) از موضوع مسلمانی نیست (که همانگونه که نویسنده اشاره کرده مسلمانی رو تبدیل به پدیده ای "نژادی" کردند) منظورم این است که فارغ از قضیه استفاده سیاسی، فرافکنی، کج فهمی و ... که در مقاله به آن اشاره شد، آیا برای فهم زندگی مردمی که از شبه قاره هند، تا ترکیه، از شمال آفریقا تا آسیای میانه و غرب چین پراکنده هستند، نمی توان به "مردم مسلمان" هم گوشه چشمی داشت؟

پاسخی را که خانم نیلوفر به اولین کس داده بی مهابا ست. یهودیت یک قوم است، در حالی که اسلام یک دین است. شما با دوه سال کار شبانه روزی شاید بتوانید یهودی شوید، ولی اسلام تا بگویید ال الله مسلمانید. همچون مسیحیت. بنا بر این یهودیت مثل هیچ دین دیگری نیست. آنها خودشان را برگزیده ی الوهیم می دانند. بنا بر این مسلمان و یهودی بهیچ وجه قابل مقایسه نیستند. اما اسلام سیزی در بطن و متن و کتاب و دین خود اسلام است. یعنی این دیگر ستیزی ذاتی ای که در اسلام است و هست چنان ذاتی خود اسلام است که به هیچ وجه نمی توان آنرا از اسلام زدود و جدا کرد. اشد الی الکفار و رحماء بینهم از آیت محکم قرانی ست، تمام دستورات قتل و غارت و ضدیت با دیگر باش و دیگر اندیش و دیگر دین از محکمات قرآن است و بدینگونه لایتجزاء. بنا براین ضدیت نهادینه و ذاتی اسلام است با هر چه چه و هر که غیر اسلام است که اسلامستیزی نیز در میان ملل و اقوام رایج می شود، اسلام اصلا وقتی تمامی دیگر باشان و دیگر دینان را قلع و قمع کرد و نابود کرد، تازه نوبت به خودیها می رسد. تمامی کشتارهای محمد و آل محمد و بیایید تا رییس شعبه ولایت و نبوت خمینی و خامنه ای بیشترینش از میان مسلمانانی بوده که آنها درجه ی اسلام آنها را خدشه دار پنداشته اند. متاسفانه چپی های ایران پیوسته آبشخورشان از کمونیستهای غیر ایرانی بوده که برایشان خوراک فکری تهیه کرده اند، حزب توده همیشه نکتبی بوده، فداییان با خمینی همدست و همداستان می شوند تا ریشه ی شاه را بکنند، مجاهدین خودشان صاحب فتوایند و امروز فرهادپور و دار و دسته اش با کمک از آگامبن و ژیژاک آلین بادویو و دیگران کمک می گیرند تا صبغه های ضد امپریالیستی اسلام و آخوندها و بسیجیان و پاسداران را توجیه کنند و برایش عدالت طلبی و مساوات لینینیستس و حتا استالینیتس دست و پا کنند. اما آدمکشی و خونخواری و خونطلبی و ضدیت با انسان آزاد و آزاد اندیشی باطنی و ذاتی اسلام را تنها می توان در میدانها ی اجتماع و در گرمای آفتاب شهید و شهادت جستجو کرد. کارهای تئوریک خوب است ولی وقتی که در پست پشت کامپیوتر و یا خودکار بیک و خودنویس کاغدذ نشستیم بی آنکه بدانیم سر کوچه هشتاد نفر را سربریده اند و اگر به مادر بزرگ بگوییم حالش به هم می خورد ولی اگر بگوییم آنها مسلمان نبودند، حالش خوب می شود ، و اگر بگوییم کافر بوده اند خندان هم می شود، واگر بگوییم بهایی بوده اند می گوید خوب حقشان بوده... آری مادر بزرگ نازنین ما در اعماق جانش یک آدمکش خوابیده است. آنرا مادرش با پستان و شیر و در روضه خوانی های ابی عبدالله الحسین و حضرت عباس و دست بریده اش و فرق شکافته علی و البته سربریدن هزاران نفر بدست یداللهی علی ابن ابی طلب در کودکی بدهان جانش جاری کرده است. اسلام میدانی این است و نه آنچه را ژیژاک و فرهاد پور ما بدانجا راه می برند و یا ما خود با حرفهای آنان بدانجا سر می کشیم.

خانم شید مهر عزیز

سحاب هستم. یادداشت شما در رابطه با موازنه تقابلی را دیدم. امیدوارم که این یادداشت به دست شما برسد. از لطف شما ممنون هستم. سیاست من این نیست که در روند ارائه دیدگاه های ان سری نوشته خود وارد شوم. بهترین را در آن می بینم که دیدگاه های اعلام شده همچون رودی خروشان خود جریان یابند. سوال های شما بسیار جالب است. فراموش نکنید که این ادم ها از سال 1340 و خیلی قبل از ان با هم در حال درگیری بوده اند، ولی در سال 1357 ان ها به صحنه امدند. ولی بررسی من در هر مرحله متمرکز بر دو یا سه نفر است. به شرحی که در پی نوشت همان بخش نوشته ام. فراموش نکنید که مرحله دویل قدرت در ابان 58 شروع شد و طالقانی در شهریور 58 فوت کرده بود. در مورد کردستان هم سال قبل نوشته ای با عنوان حصار اسلامی دارم. موفق باشید. در خدمت هستم. در ضمن یادداشت های شما در مورد نوشته های متدولوژی را دیده ام. استفاده کرده ام. مقدم از دوستان است.