نسخه قابل چاپ

ناصر کرامتی − «از هر کس پرسیدیم انتخابات آمریکا چطوری است جواب درستی به ما نداد. هر کس چیزی می‌گوید و یک‌جوری توضیح می‌دهد. آخر کار چیزی دستگیر آدم نمی‌شود. شبکه‌های ماهواره‌ای این چند وقت خیلی درباره انتخابات آمریکا حرف می‌زنند. چندتا برنامه نگاه کردم اما‌‌ همان حرف‌هایی را می‌زنند که همه می‌زنند. چیزی جدیدی توی حرف‌هاشان نیست.»

 

علی راننده آژانس مسافربری است. لیسانس خود را از دانشگاه آزاد گرفته و به قول خودش از سیاست بدش نمی‌آید. درباره انتخابات ریاست جمهوری ایران و آمریکا، وضعیت اقتصادی و موضوعات این‌چنینی از خودش علاقه نشان می‌دهد. درباره خیلی‌چیزها نظر می‌دهد و آن‌چه که شنیده یا خوانده  را بازگو می‌کند، اما درباره انتخابات آمریکا کاملاً گیج و سردر گم است. تلاش کرده است درباره آن اطلاعاتی به دست بیاورد اما موفق نبوده است.

 

کسان بسیاری همچون علی هستند. در گزارش زیر توجه خاصی به این گروه شده است که به نظر می‌رسد در میان مردم اکثریت را داشته باشند. این گزارش بیان مستقیم بخشی از سوالات و ابهامات مردم ایران درباره انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا است. شاید این گزارش محرکی شود برای ارائه مقالاتی از سوی فعالان و تحلیلگران سیاسی که اطلاعات مفیدی برای پاسخ به این پرسش‌ها در اختیار دارند.

 

بسیاری از مردم ایران درباره مکانیسم برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا اطلاعات کافی و مناسب ندارند. نکته مهم در این میان، "علاقه" و "کشش" آنها به چنین اطلاعاتی است زیرا فکر می‌کنند که این انتخابات در آینده آنها و اوضاع ایران موثر باشد.

 

«بگذار جمهوری‌خواهان رای بیاورند. هر چه ناو اتمی دارند می‌فرستند خلیج فارس. آن وقت ببینم این احمدی‌نژاد و خامنه‌ای جرات دارند جیک بزنند یا نه. آقا هر سال با فامیل و خانواده جمع می‌کند و می‌رود نیویورک سخنرانی می‌کند. اگر آمریکا بد است چرا خودت آنجا می‌روی؟ این اپوزیسیون بی‌عرضه هم که فقط خوردن و خوابیدن بلد است. این همه سال احمدی‌نژاد رفت نیویورک یک گوجه سمت این پرتاب نکردند که دل ما خوش باشد»

امیر – دانشجوی سال دوم

 

کمی اطلاعات دارم اما حقیقت‌اش را بخواهید خودم هم درست و حسابی نمی‌دانم به چه شکل است. انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا بر مبنای رای‌های الکترال است. مثل اینکه  این رای‌های الکترال را نمایندگان سنا و مجلس آمریکا تعیین می‌کنند به چه کسی داده شود. ظاهراً این رای‌ها قابل تغییر است یعنی سهمیه ثابت نیست. این را که چه مرجعی به چه طریقی تعداد این رای‌های الکترال را تعیین می‌کند، نمی‌دانم.

 

بهناز – دانشجوی رشته بانکداری

 

انتخابات عجیبی دارند. یعنی ممکن است یک کاندیدا رای بیشتری از مردم داشته باشد اما رای‌های الکترال کمتری داشته باشد. انتخابات‌شان مردمی است، چون رای گیری می‌کنند و رای‌ها را می‌شمارند، اما مثل اینکه رای الکترال مهم‌تر است. فرق این دو تا را نمی‌دانم.

 

احمد – بازنشسته اداره دارایی

 

هر کشوری با قانون خودش انتخابات برگزار می‌کند. مهم این است که انتخابات آنها چه تاثیری روی کشور ما دارد. رئیس‌جمهور آمریکا به هر روشی انتخاب شود مهم این است که درباره ایران چه تصمیمی می‌گیرد و چه برنامه‌ای دارد. کدامشان به نفع ما است و کدامشان به ضرر ما است. اوباما ما را تحریم کرده. آن یکی (رامنی) گفته بود می‌خواهد به ایران حمله کند. اما در اخبار گفتند حرف‌اش را عوض کرده و گفته حمله نمی‌کند و تحریم‌ها اثز گذاشته است. پس هر دو نفر موافق تحریم هستند. حالا ممکن است آن یکی(رامنی) حمله کند. شاید هم نکند. نمی‌دانم.

 

رضا _ صاحب سوپر مارکت

 

حالا چه فرقی داره! شما بگو ما یاد بگیریم. کدام این‌ها اگر رئیس جمهور شوند به ایران حمله می‌کنند؟

 

ملیحه – خانه‌دار

 

انتخابات که با انتخابات فرق ندارد. صندوق می‌گذارند و مردم رای می‌دهند. رای‌ها را می‌شمارند و یکی رئیس جمهور می‌شود.

 

عزیزالله -  کارگر ساختمانی

 

والا چی بگم؟ مثل این‌که دو تا انتخابات دارند. یکبار بین کسانی که با هم یار هستند انتخابات برگزار می‌شه و یکی هم بین کسانی که با هم یار نیستن!

 

حبیب – صاحب یک شرکت ساختمانی

 

دوره اوباما سر آمده. در همه نظر سنجی‌ها عقب افتاده. این نظر سنجی‌ها معتبر است. رامنی رای می‌آورد و بساط این دموکرات‌ها را جمع می‌کند.

 

محمد امین -  صاحب مغازه لباس‌فروشی

 

چیزی که برای من عجیبه اینه که در انتخابات آمریکا مردم معاون اول رئیس جمهور را هم انتخاب می‌کنند. من به این کاری ندارم. طرف رئیس جمهور می‌شود و حق دارد معاون‌اش را خودش انتخاب کند اما اگر مردم آمریکا قبول نکنند چه؟ مثلا به اوباما رای بدهند ولی با معاون او حال نکنند! اگر زوری است و رئیس جمهور معاون اول را انتخاب می‌کند چرا دیگر ماجرای معاون اول را قاطی انتخابات کرده‌‌اند؟ اگر زوری نیست و انتخابی است چرا نامزد رئیس جمهوری و معاون‌اش از قبل تیم می‌بندند؟

 

«حالا اینکه من بدونم یا ندونم چه فرقی می‌کنه؟ انتخابات آمریکا لنگ دونستن منه؟ نه آقا آمریکائی‌ها نشستن دارند حال می‌کنند. مسافرت، کنار دریا، مشروب، بزن و برقص، کنسرت، دخترای خوشگل، هالیوود... فقط مائیم که بدبختیم. دریا داریم اما توریست نداریم. انگور و کشمش داریم اما مشروب نداریم. دختر خوشگل داریم اما زیر چادر و مانتو و روسری. نفت داریم اما پول نداریم. بارون و برفشون هم از ما با کلاس‌تره. اینجا وقتی بارون میاد یه مشت میاد توی آمریکا گردباد و توفان میاد.»

منیره – کارمند

 

_ من فقط می‌دانم که اهالی پایتخت آمریکا  تا سال ۱۹۶۰ اجازه  شرکت در انتخابات ریاست جمهوری را نداشتند و بعد از تصویب یک اصلاحیه قانون اساسی اجازه پیدا کردند مثل بقیه آمریکایی‌ها در انتخابات شرکت کنند.

 

_ خوب؟

_ خوب چی؟

 

_ بقیه‌اش؟ دیگر چه اطلاعاتی دارید؟

_ فقط همین.

 

_ همین؟! خود این مطلب را از کجا می‌دانید؟

_ در قسمت «آیا می‌دانید» کتابچه جدول خواندم و حفظ کردم. گفتم شاید توی جدول بیاید.

 

سیامک _ فوق دیپلم، تراشکار

 

به خدا شما هم دل خوشی دارید. راه می‌افتید دنبال مردم  و سوال می‌پرسید. حالا اینکه من بدونم یا ندونم چه فرقی می‌کنه؟ انتخابات آمریکا لنگ دونستن منه؟ نه آقا آمریکائی‌ها نشستن دارند حال می‌کنند. مسافرت، کنار دریا، مشروب، بزن و برقص، کنسرت، دخترای خوشگل، هالیوود... فقط مائیم که بدبختیم. دریا داریم اما توریست نداریم. انگور و کشمش داریم اما مشروب نداریم. دختر خوشگل داریم اما زیر چادر و مانتو و روسری. نفت داریم اما پول نداریم. بارون و برفشون هم از ما با کلاس‌تره. اینجا وقتی بارون میاد یه مشت میاد توی آمریکا گردباد و توفان میاد.

 

هر کس رئیس جمهور آمریکا بشه به ما کاری نداره. ما تروریستیم. کسی توی دنیا به ایرانی به چشم آدم نگاه نمی‌کنه. اینقدر تحریم می‌کنند تا همه بمیریم. این آخوندها هم با زن صیغه‌ای‌های لبنانی و سوریه‌ای فرار می‌کنند و به جای عمامه کراوات می‌زنند و به ریش ما و آمریکائی‌ها می‌خندند.

 

«ح» _ فعال سیاسی

 

طبق اطلاعاتی که من دارم، سیستم رای گیری الکترال برای این ایجاد شده که مردم ایالت‌های کوچک و کم جمعیت هم در انتخابات اثر داشته باشند. یعنی فرض کنید جمعیت ۵ ایالت آمریکا روی هم می‌شود ۵. درصد جمعیت آمریکا. کاندیداها به جای مسافرت به همه کشور و دادن تعهد برای ایجاد پروژه‌های عمرانی و خدماتی، فقط می‌روند در این ۵ ایالت بزرگ و فقط در آنجا سخنرانی می‌کنند و به ایالت‌های دیگر اعتنا و توجه نمی‌کنند. با رای الکترال می‌خواهند جلوی این کار را بگیرند.

 

سوال من اینجاست که چه تفاوتی کرده است؟ رای‌های الکترال بر مبنای تعداد نمایندگان آن ایالت در مجلس تعیین می‌شود. هر چقدر جمعیت ایالت بالاتر باشد رای‌های الکترال آن ایالت بیشتر است. به طور مثال کالیفرنیا با ۵۵ رای الکترال و تگزاس با ۳۸ رای الکترال بیشترین حق رای را دارند و رئیس جمهور آمریکا باید ۲۶۰ رای الکترال به دست بیاورد. عقل می‌گوید که در این وضعیت هم توجه به  ایالت‌هایی مثل کالیفرنیا یا تگزاس بیشتر است. من ادعا نمی‌کنم که به ایالت‌های کوچک توجه نمی‌شود اما این توجه مانند وضعیت تهران و شهرستان‌ها است. وقتی ۱۲ میلیون نفر از جمعیت ۶۰ میلیونی ایران در تهران ساکن هستند میزان توجه به این شهر به دلیل جمعیت و تاثیری که دارد بیشتر از سایر نقاط ایران است. مردم در استان‌هایی مانند کهکیلویه و بویراحمد و ایلام  و غیره صاحب رای هستند ولی تا کنون دیده‌اید کاندیدایی در ایران توجه ویژه‌ای به استان‌های کوچک و محروم بکند؟

 

«م» - فعال کارگری

 

« من دوست داشتم آن زن سیاه پوسته (رایس) که در زمان جرج بوش بود، رئیس جمهور آمریکا شود. بوش بدون اجازه‌اش جرات نمی‌کرد بره دستشوئی. جدی می‌گویم. عکس گرفته بودند که در یک جلسه‌ای روی کاغذ برای این زن نوشته بود(بوش برای رایس) که اجازه می‌دهد برود دستشوئی یا نه. این جمهوری اسلامی مثل این بچه‌های خیابانی است. داد که سرشان بکشند فرار می‌کنند اما رو بهشان بدهی از سر  و کولت بالا می‌روند. دوتا موشک بزنند به پادگان‌ها، اینها دست و پایشان را جمع می‌کنند.»

_ توجه اینجانب روی نحوه انتخابات آمریکا نیست. شیوه انتخابات در آمریکا با یک سخنرانی یا یک مقاله کامل قابل توضیح است. فعالان کارگری و سیاسی ضمن بذل توجه خود به اوضاع کارگران و مردم می‌توانند در پیگیری سیاست‌های بین‌المللی به برنامه‌های دو کاندیدای دموکرات و جمهوری‌خواه درباره ایران توجه کنند. ما با توجه به اینکه نامزد جمهوری‌خواه، آقای رامنی از حمله نظامی به ایران صحبت کرده و نامزد دموکرات‌ها، آقای اوباما مخالفت خود را با حمله نظامی اعلام کرده، بر حسب منافع مردم و طبقه کارگر تمایل بیشتری به انتخاب آقای اوباما داریم. متاسفانه ما از راهکارهای ارتباط‌گیری با جامعه آمریکا بی‌بهره هستیم و نظرات‌مان تاثیری بر انتخابات آمریکا ندارد. حکومت تاثیر دارد چرا که با مواضع هسته‌ای خود می‌تواند در معادلات بین‌المللی و امنیت داخلی آمریکا اثرگذار باشد. این ضعف بزرگ مردم و طبقه کارگر در ایران است که تریبونی برای بیان نظرات خود در اختیار ندارد.

 

_ حالا شما چرا اینقدر رسمی حرف می‌زنید؟

_ ما در حال انجام یک گفتگوی سیاسی برای یک مصاحبه هستیم. در میهمانی یا محیط غیر رسمی که صحبت نمی‌کنیم.

 

_ متوجه هستم اما فکر نمی‌کنید اولین قدم در ارتباط‌گیری با مردم و طبقه کارگر، انتقال مفاهیم پیچیده به زبانی ساده و همه‌فهم است؟

_ با شما هم‌نظر هستم. فعالان کارگری وقتی در جمع‌های کارگری حضور دارند این مورد را در نظر می‌گیرند اما با نشان دادن چهره‌ای عوامانه و سطح پائین از فعالان کارگری مخالف هستم. چرا یک فعال کارگری در رسانه نباید «پرستیژ» و «پرنسیب» خود را داشته باشد؟

 

مجید _ دانش آموز دبیرستان

 

چرا فقط در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا دو حزب وجود دارد؟ اگر کسی عضو این دو حزب نباشد باید برای شرکت در انتخابات چه کار بکند؟ چرا در آمریکا یک حزب دیگر درست نشده؟ آیا در آمریکا به جز این دو حزب اجازه تاسیس یک حزب دیگر وجود دارد؟ چرا قدرت همیشه دست دموکرات‌ها و جمهوری‌خواه‌‌هاست؟ به نوبت رئیس جمهور را از بین خودشان انتخاب می‌کنند. دو دوره از این حزب و دو دوره از آن حزب. پس بقیه چه؟ کسانی که مخالف این دو حزب هستند باید چه کار بکنند؟

 

سعید _ بنگاه معاملات ملکی

 

از انتخابات و قوانین آمریکا سر در نمی‌آورم اما به نظر من آن کاندیدایی که سفید پوست است(رامنی) از این اوباما بهتر است. اوباما از ایران می‌ترسد و اهل جنگ نیست. آمریکا قوی‌ترین کشور دنیاست. بزرگ‌ترین ارتش دنیا را دارد. باید یک رئیس جمهور نترس و اهل جنگ داشته باشد.

 

من دوست داشتم آن زن سیاه پوسته (رایس) که در زمان جرج بوش بود، رئیس جمهور آمریکا شود. بوش بدون اجازه‌اش جرات نمی‌کرد بره دستشوئی. جدی می‌گویم. عکس گرفته بودند که در یک جلسه‌ای روی کاغذ برای این زن نوشته بود(بوش برای رایس) که اجازه می‌دهد برود دستشوئی یا نه. این جمهوری اسلامی مثل این بچه‌های خیابانی است. داد که سرشان بکشند فرار می‌کنند اما رو بهشان بدهی از سر  و کولت بالا می‌روند. دوتا موشک بزنند به پادگان‌ها، اینها دست و پایشان را جمع می‌کنند.

 

 

«خدا کند اوباما رای بیاورد. حوصله جنگ، بمباران، آتش‌سوزی، آژیر، مرگ و میر و این چیزها را ندارم. حساب کن یک پالایشگاه با آن مخزن‌های با عظمت را بزنند. می‌دانی چند نفر در آتش کباب می‌شوند؟ حساب کن یکی از پل‌های این شهر را با چند صد ماشینی که رویش است بزنند. یکی از این برج‌های مسکونی را بزنند. دیگر بهشت زهرا باید به جای قبر، چاه بکنند تا این همه جنازه را خاک کنند. جنگ مردم را دوباره عصبی و روانی می‌کند. الان خیلی خوب شده. مردم با تمدن شدن. وقتی آژیر می‌کشیم همه ماشین‌ها می‌روند کنار. بچه‌ها با شعور تر شده‌اند. چند سال قبل وقتی آژیر می‌کشیدیم بعضی‌ها لج می‌کردند و مخصوصاً جلوی ماشین دست، دست می‌کردند. آدم سالم که این کارها را نمی‌کند. می‌کند؟ اینها برای چی بود؟ اثر هشت سال جنگ بود. اثر بمباران بود. اثر موشک بود. اثر مجلس ختم و تشییع جنازه بود.»

شیدا – آرایشگر

 

یک‌بار به صورت اتفاقی یک مجله روی میز بود. ظهر خسته بودم و داشتم چای می‌خوردم. مجله را ورق زدم. راجع به انتخابات آمریکا مطلب کوچکی نوشته بود. در  آمار  از کاندیداهای مستقل اسم برده بود. اینقدر یادم هست که کاندیداهای مستقل باید مقدار زیادی امضا جمع کنند تا بتوانند در انتخابات شرکت کنند. مثل اینکه تا به حال هیچ کس به صورت مستقل نتوانسته است این تعداد امضا را جمع کند. چرا امضا جمع می‌کنند و چقدر باید جمع کنند را درست و حسابی توضیح نداده بود. تعداد امضاها را نوشته بود اما یادم نیست. توضیح هم نداده بود فقط کاندیداهای مستقل باید امضا جمع کنند یا همه کاندیداها. یعنی هربار برای انتخابات یک عده می‌روند از مردم امضا جمع می‌کنند؟ خیلی کار احمقانه‌ای به نظر می‌رسه اگر این شکلی باشه.

 

رحیم – آتش‌نشان

 

خدا کند اوباما رای بیاورد. حوصله جنگ، بمباران، آتش‌سوزی، آژیر، مرگ و میر و این چیزها را ندارم. حساب کن یک پالایشگاه با آن مخزن‌های با عظمت را بزنند. می‌دانی چند نفر در آتش کباب می‌شوند؟ حساب کن یکی از پل‌های این شهر را با چند صد ماشینی که رویش است را بزنند. یکی از این برج‌های مسکونی را بزنند. دیگر بهشت زهرا باید به جای قبر، چاه بکنند تا این همه جنازه را خاک کنند.

 

جنگ مردم را دوباره عصبی و روانی می‌کند. الان خیلی خوب شده. مردم با تمدن شدن. وقتی آژیر می‌کشیم همه ماشین‌ها می‌روند کنار. بچه‌ها با شعور تر شده‌اند. چند سال قبل وقتی آژیر می‌کشیدیم بعضی‌ها لج می‌کردند و مخصوصاً جلوی ماشین دست، دست می‌کردند. آدم سالم که این کارها را نمی‌کند. می‌کند؟ اینها برای چی بود؟ اثر هشت سال جنگ بود. اثر بمباران بود. اثر موشک بود. اثر مجلس ختم و تشییع جنازه بود.

 

«س» _ فعال دانشجوئی

 

_ در آمریکا همه چیز پولی است. اگر پول داشته باشی، می‌توانی بهترین ماشین را سوار بشوی، در فرودگاه در صف باجه‌ها معطل نشوی، پول اضافه بدهی و بدون صف از گیت‌ها عبور کنی، می‌توانی مهمانی‌های بزرگ برگزار کنی و با دعوت سناتورها و نمایندگان برای خودت یک لابی سیاسی ایجاد کنی. با پول زیاد و هزینه وکالت بالا می‌توانی پرونده‌های حقوقی علیه خودت یا شرکت تجاری خودت را تا سال‌ها کش بدهی و با توافق از خطر محکومیت خلاصی پیدا کنی.

 

برای انتخابات هم باید پول داشته باشی. نه برای تبلیغ یا ایجاد کاروان تبیلغاتی یا ستاد یا مسائل مشابه. برای ورود به انتخابات باید پول بدهی. باید حق ثبت‌نام را پرداخت کنی. سابقه داشته است که افرادی مستقل از دو حزب بزرگ آمریکا در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کرده‌اند ولی فقط توانسته‌اند مجور ورود به انتخابات را در ۴۴ ایالت به دست بیاورند. یعنی در چند ایالت دیگر حتی اسم‌شان در برگه رای گیری نبوده است. چون پول پرداخت نکرده‌اند. نامزد دیگری وجود داشته است که فقط پول شرکت در انتخابات ۱۳  ایالت را داشته است.

 

خیلی‌ها را دیده ام که فکر می‌کنند در آمریکا آزادی لازم برای ورود حزب سوم یا کاندیدای مستقل وجود ندارد در صورتی که تعداد دیگری حزب در آمریکا وجود دارد. حتی دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان در هر ایالت مستقل از ایالت دیگر هستند. آزادی وجود دارد اما پول آن خیلی زیاد است و افراد مستقل و احزاب کوچک نمی‌توانند آن را پرداخت کنند.

 

_ شما این اطلاعات را از چه طریقی به دست آورده اید؟

_ اینترنت

 

_ به چه زبانی جستجو کرده‌اید؟

_ به زبان فارسی

 

_ به نظر شما بقیه کاربران اینترنت در ایران هم چنین اطلاعاتی را دارند؟

_ اطلاعاتی نیست که مخفی یا پولی باشد. سرچ می‌کنی و بیرون کشیده می‌شود. من نمی‌دانم منظور دقیق شما چیست اما نحوه استفاده از اینترنت متفاوت است. عده‌ای بازی می‌کنند، عده‌ای فیلم و آهنگ دانلود می‌کنند، بعضی‌ها چت می‌کنند، وقت عده‌ای در فیس‌بوک می‌گذرد، عده‌ای کارهای درسی و آموزشی خود را انجام می‌دهند، عده‌ای بیزینس می‌کنند، بعضی هم درباره مسائل مورد علاقه تحقیق می‌کنند.

 

سپهر _ نصاب پرده‌های تزئینی

_ مشخص است انتخاب آقای اوباما برای ایران خطرناک است. امیدوارم آقای رامنی رای بیاورد. دلم نمی‌خواهد در میان این همه مشکلات زندگی در ایران مصیبت جنگ هم بر این کشور سایه بیاندازد.

 

_ آقای رامنی جمهوری خواه هستند.
_ بله می‌دانم. آقای اوباما دموکرات و آقای رامنی جمهوری خواه است.

 

_ در افکار عمومی این حزب جمهوری خواه است که به جنگ طلبی شهرت دارد.
_ بله اطلاع دارم که در رسانه‌ها اینطور مطرح است که به دلیل حمایت شرکت‌های اسلحه‌سازی از جمهوری‌خواهان، آنها علاقه بیشتری به جنگ دارند ولی این اشتباه است.

 

_ چه دلیلی برای این نظر خود دارد؟

_  حمله به کشور یوگوسلاوی در زمان آقای کلینتون صورت گرفت. بعد از جنگ جهانی دوم  این قوی‌ترین کشوری بوده است که آمریکا غلبه آن وارد جنگ شده است. حمله موشکی به سه کشور افغانستان، یمن و سودان نیز در پایان دوره ریاست جمهوری دموکرات‌ها صورت گرفت.

 

_ ولی اشغال نظامی افغانستان و عراق در زمان جرج بوش صورت گرفت.

_ حمله به لیبی هم در زمان آقای اوباما انجام شد.

 

_ خوب مثال‌های من ادعای شما را رد می‌کرد.

_ اشتباه نکنید. من هنوز  ادعایم مطرح نکردم که رد بشود. من این ادعا را که جنگ فقط مختص جمهوری‌خواهان است رد کردم. هم دموکرات‌ها و هم جمهوری‌خواهان در کارنامه خود جنگ‌های متعددی را دارند.

 

_ گفتید ادعایی برای مطرح کردن دارید. بفرمائید.

_ در دوره‌های اخیر جمهوری‌خواهان فقط به کشورهای ضعیف حمله کرده‌اند. جنگ با کشورهای قوی‌تر را دموکرات‌ها انجام داده‌اند. دموکرات‌ها از پرداخت هزینه انسانی هراس دارند یعنی نمی‌خواهند سربازان آمریکایی در جنگ کشته شوند. آنها با تکیه بر تکنولوژی و جنگ هوایی و موشکی به کشورهای قوی حمله می‌کنند. من فکر می‌کنم احتمال حمله دموکرات‌ها به ایران خیلی بیشتر از احتمال حمله جمهوری‌خواهان است. آقای رامنی در مواضع انتخاباتی اولیه خود فقط برای فشار بر اوباما و برخورداری از  لابی یهود در موقعیتی که بین دولت اوباما و نتانیاهو مشکلاتی به وجود آمده بود مسئله جنگ را مطرح کرد.

 

_ یعنی شما معتقد هستید اگر دموکرات‌ها رای بیاورند به ایران حمله می کنند؟

_ خیر. من می گویم که اگر بخواهند به ایران حمله کنند احتمال آن در دوره دموکرات‌ها بیشتر است.

 

_ پس ممکن است دموکرات‌ها به ایران حمله کنند.

_ ممکن هم هست نکنند. یکی از نمایندگان مجلس مصاحبه کرده است و اعلام کرده که ایران غنی سازی ۲۰  درصد را تعطیل کرده است.

 

_ اما خبرگزاری‌ه‌ای دولتی این خبر را تکذیب کردند.

_ بله تکذیب کردند اما از قول منابع ناشناس. کسی که مصاحبه کرده است در کمیسیون امنیت ملی است.

 

_ یعنی شما معتقد هستید که ایران و آمریکا پنهانی توافق کرده‌اند؟

_ من یک آدم معمولی هستم. از اخبار پشت پرده خبر ندارم. نمی‌دانم توافق کرده‌اند یا نه. فقط می‌دانم این خبر حتی اگر دروغ باشد به نفع آقای اوباما است. گرچه اگر توافق کرده باشند هم تضمینی برای اینکه جنگی اتفاق نیافتد وجود ندارد.

 

_ چرا وقتی مذاکرات ایران و آمریکا نتیجه داده باشد باز هم خبر جنگ وجود دارد؟

_ سرهنگ قذافی هم با آمریکا توافق هسته‌ای انجام داد اما آمریکا باز هم به لیبی حمله کرد.

 

_ تحصیلات شما تا چه مقطعی و در چه رشته‌ای است؟
_ دانشجوی کارشناسی رشته جغرافیا بودم اما به دلیل هزینه بالای دانشگاه تصمیم گرفتم درس را رها کنم و  وارد بازار کار بشوم.

 

تصویر اول: اثر کارلوس لتوف، کاریکاتوریست برزیلی که برای سیاست آمریکا در مقابل فلسطین آن را کشیده است.