واقعیت اینستکه باراک اوباما نامه ای در رابطه با احتمال بستن تنگه هرمز برای خامنه ای نوشته است واین نامه فقط تهدید نظامی نبوده است زیرا در عرف دیپلماسی به ارسال چنین اخطاری فرستادن نامه اطلاق نمیشود
نامه ای بوده که پی امد های ملموسی داشته است زیرا بلافاصله وزیر دفاع ایران اعلام کرد که ما نگفته ایم که تنگه هرمز را میبندیم بنابرین قسمت اول نامه مشخصا نتیجه روشنی داشته است
اما قسمت دوم نامه انجام تعهد توسط امریکا ست زیرا وزیر دفاع امریکا اعلام کرد که ایران بمب هسته ای ندارد زیرا سلاح هسته ای خط قرمز ماست یعنی چون بمب هسته ای ندارد ما هم حمله نظامی نخواهیم کرد
در تعقیب همین بیانات اقای بارک وزیر دفاع اسرائیل اعلام داشت که حمله نظامی بایران در برنامه کنونی اسرائیل نیست
پس نامه دو نتیجه ملموس داشته است که خطر بسته شدن تنگه هرمز که افزایش بهای نفت را میتوانست بدنبال بیاورد و خطر حمله نظامی خواه از طرف اسرائیل و خواه از طرف امریکا و یا متفقا را منتفی کرده است
باز تاب این نامه در جهت شکل گیری سیاسی اروپا با ایران مشخصه دیگری را نمودار میسازد وان نامه نگاری مسئول روابط خارجی اروپا با ایران است که در اشکال متضاد خبری شده است زیرا بعد از سفر جلیلی دبیر شورای امنیت ملی ایران بروسیه سفیر ایران در المان خبر از دیدار و مذاکره دو طرف را داد و خانم اشتون اعلام کرد که با مذاکرات معنی دار موافق و از ان استقبال میکند ونماینده ایران ازارسال نامه بطرف اروپائی سخن بمیان اورد ولی دفتر خانم اشتون بعدا مدعی شد که 4ماه پیش نامه برای ایران فرستاده و جوابی نگرفته است و سخنگوی وزارت خارجه ایرا ن نیزاعلام داشت دو ماه است نامه فرستاده ایم ولی هنوز جوابی دریافت نکرده ایم
مجموعه بیان این ضد و نقیض ها نشاندهنده تغییری در موضع اروپا در مقابل ایران است که در نگاه اول تفاوت دیدگاه امریکا واروپا را نسبت بایران نشان میدهد
امریکا میتواند ازراه نزدیک تری مسائل خود را بایران تفهیم کند وحال انکه منافع کشورهای ارو پائی در ایران تفاوتی اشکار با یکدیگر دارد
انها میتواند مجموعا نفت ایران را تحریم کنند و انچه ایتالیا را از انگلیس و فرانسه را از المان متمایز میکند بازارهای صادراتی انان است
ایتالیا باصادرا ت 2ملیارد دلاری و نیازی که در شرائط کنونی برای سالم سازی اقتصادی خود دارد با انگلیس که فقط منافع 100 ملیون دلاری در ایران دارد متفاوت است گویا اینکه در شرائط پرداخت بهای نفت هم ایران تسهیلات ویژه ای برای ایتالیا در نظر گرفته است
فرانسه هم از صادرات موتورهای اتومبیل رنوو پژو برخودار است که حجم صادرات را در حدود 500 ملیون دلار تعیین میکند و حال انکه المان بازاری 4ونیم ملیارد دلاری در ایران دارد
اتخاد غرب چندان هم اتحاد نیست چنانکه در مورد ژاپن دیدیم که نخست وزیر بسرعت نظریات وزیر دارائی را دائر بر نخریدن نفت ایران زیر سوال برد
البته سیاستهای اقای اوبا ما در سطح خاور میانه هیچگاه مورد استقبال اقای نوریزاده نبوده است وایشان بیشتر مبشر سیاستهای جورج بوش و یا سناتور مک کین از قبل بوده اند ودر وضع فعلی هم نگران کدورت عربستان سعودی و یا امارات هستند بایشان نمیشود خرده گرفت زیرا برموضع قبلی پا برجا هستند
جمهوری اسلامی در عراق همان سیاستهائی را دنبال میکند که مورد توافق نوری مالکی و اقای اوباما بوده است و جابجائی قدرت درغراق وپر نقش شدن گروه مالکی که اجمالا طرفدار ایران هم نیستند و کم رنگ شدن گروه دیگر حاصل نفوذ ایران نیست وضمنا جمهوری اسلامی را هم نفی نمیکند
سوریه در تداوم ساست عراق است بهمین خاطر عراق نقش پر رنگ تری از جمهوری اسلامی در این کشور بازی میکند که با سیاستهای ایران هم همراه است
اقتصاد ایران مشکل دارد وگران شدن سکه و یا دلار دلیل بارز اشکال نیست وقعیت اینستکه باحذف یارانه های انرژِی
بهای کلیه کالاهای انرژی بر افزایش یافته و در اینده باز هم بالا میرود و یک روند دوساله تورم دوبرابری را تجربه خواهد کرد چون قیمتها مثل ظروف مرتبطه با یکدیگر متصلند وبعضی سریعا و و دیگران بتدزیج از یکدیگر تاثیر میپذیرند وصد البته ناکارامدی دولت این اشفتگی اقتصادی کشور را تشدید میکند ودولتی تکنوکرات را میطلبد که از پس نا همواریها
راه را بسوی تولید با بهره وری بیشترو صادرات هموار سازد
مسلما افتراق در هیات حاکمه کنونی را ه را به باز گشائی سفارت امریکا در ایران نمیگشاید واگر هم رابطه بر قرار گردد
سفارت امریکا در تهران باسفارت این کشور در بغداد و کابل و اسلام اباد متفاوت خواهد بود وهر روز شاهد حرف حدیث بسیاری خواهیم بود
اگر قرار باشد مذاکره ای با جمهوری اسلامی صورت گیرد طرف مذاکره کننده دولت یا رئیس جمهور نخواهد بود ونشانه انهم سفر احمدی نژاد به کشورهای امریکای جنوبی و حضور پر رنگ ولایتی بود که نماینده رهبر است
خامنه ای در شرائط کنونی که احمدی نژاد را در جنگ با مجلس و سپاه تنها گذاشته وموضع اورا حتی از زمان خاتمی هم ضعیفتر کرده است میتواند در سیاست خارجی کشور تجدید نظر کند گو اینکه با انتخابات در پیش روی مجلس تمام قوای خود را صرف بیرون کشیدن خطرات احتمالی و مشکل افرین این رای گیری کرده است که مسلما با حوادثی همراه خواهد بود