نسخه قابل چاپ

به گفته يک فعال حقوق کودکان کار در ايران، آمار و اطلاعات ابعاد کار کودکان در کارگاه‌های داخل اين کشور منتشر نمی‌شود.

علی‌اکبر اسماعيل‌پور، عضو هيئت مديره انجمن حمايت از حقوق کودکان کار امروز سه‌شنبه هفت آذرماه به خبرگزاری کار ايران (ايلنا) گفت: "ايران هر سال از روند اجرای مقاوله نامه ۱۸۲ (در مورد بدترين اشکال کار کودک) به سازمان جهانی کار گزارش می‌دهد در حالی که آمار و اطلاعاتی در داخل کشور از ابعاد اشتغال کودکان در کارگاه‌ها منتشر نمی‌شود."

وی افزود: "تنها اطلاعات موجود مربوط به کودکان خيابانی آن هم به دليل آشکار بودن اشتغال اين کودکان موجود است که البته بسيار ناقص است."

اسماعيل‌پور با بيان اين‌که وزارت کار موظف است به صورت ادواری به اين کارگاه‌ها رسيدگی و وضعيت کار کودکان را پيگيری کند توضيح داد: "کودکان بين ۱۲ تا ۱۶ ساعت در شرايط نامناسب و بدون حداقل‌های ايمنی و بهداشتی در اين کارگاه‌ها مشغول به کار هستند."

علی‌اکبر اسماعيل‌پور، عضو هيئت مديره انجمن حمايت از حقوق کودکان: کودکان بين ۱۲ تا ۱۶ ساعت در شرايط نامناسب و بدون حداقل‌های ايمنی و بهداشتی در اين کارگاه‌ها مشغول به کار هستند

اين فعال حقوق کودکان کار با اعلام اين‌که در مجلس ششم قانونی وضع شد که کارگاه‌های زير ۱۰ نفر از شمول قانون کار خارج شدند، تأکيد کرد: "از اين رو وزارت کار همواره خود را ملزم به پاسخگويی در مورد کودکانی که در اين کارگاه‌ها کار می‌کنند ندانسته است."

به گفته عضو هيئت مديره انجمن حمايت از حقوق کودکان کار، اشتغال اغلب کودکان در کارگاه‌های زير ۱۰ نفر، ممنوعيت کار کودکان و حتی ممنوعيت بازرسی از کارگاه‌های زير ۱۰ نفر منجر به وخيم‌تر شدن گزارش وضعيت کودکان شاغل نسبت به  سال قبل شده است.

حسين زارع‌صفت، مديرعامل سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران مهرماه سال جاری در اين زمينه گفته بود: "جمع‌آوری کودکان کار از سطح شهر تهران ۱۵درصد افزايش يافته است در واقع هر سال اين تعداد افزايش می‌يابد."

خبرگزاری فارس شهريورماه سال جاری به نقل از اميرحسين قاضی‌زاده، عضو کميسيون اجتماعی مجلس دهم  نوشت: "براساس قانون، اشتغال کودکان ممنوع است و بايد آن‌ها زير پوشش سازمان‌های حمايتی قرار گيرند."

وی افزوده بود: "متولی ساماندهی کودکان کار در جامعه بهزيستی، شهرداری و نيروی انتظامی هستند که تاکنون اقدامات موفقی در اين زمينه انجام نداده‌اند."

کودکان کار در ايران، کسانی که بايد برپايه قانون اساسی و پيمان‌نامه حقوق کودک در فضاهای آموزشی به‌سر ببرند، در خيابان‌ها يا مراکز اشتغال غيررسمی در بد‌ترين وضعيت مشغول به کار هستند.

افزون بر اين، کودکان بسياری هستند که برای افزايش توان و امکان ماندگاری در مدارس و ادامه تحصيل ناگزير از کار در ساعات غيردرسی و پس از مدرسه می‌شوند.

در ايران تنها ۶۷ درصد از دانش‏‌آموزانی که بايد در مدرسه مشغول تحصيل باشند، در مدارس حضور دارند.

برپايه آمارهای اعلام شده از طرف مراکز تحقيقاتی از ٨٧ کودک خيابانی مورد مطالعه در يک تحقيق که ميانگين سنی‌شان ۱۱ سال بوده است، ١/١٦ درصد از کودکان مورد مطالعه سيگار و ١/٩ درصد از اين کودکان مواد مخدر مصرف کرده بودند.