نسخه قابل چاپ

احمد منتظری، فرزند آيت‌الله منتظری به اظهارات اخير اکبر هاشمی رفسنجانی در مورد برکناری پدرش از مقام جانشينی آيت‌الله خمينی پاسخ گفت.

به گزارش تارنمای بيت آيت‌الله منتظری، حجت‌الاسلام احمد منتظری در پاسخ خود به سخنان هاشمی رفسنجانی در گفت‌وگو با تارنمای آينده، نوشته است: «اگر هنگامی که آيت‌الله منتظری فرياد دفاع از جان و مال و آبروی دگرانديشان و مخالفين را سرمی‌داد، جنابعالی و دوستان نيز همراهی می‌‌نموديد و اين ارزش‌های والای انسانی را ارج می‌نهاديد، آيا امروز شاهد اين همه بی‌حرمتی به فعالان سياسی و منتقدين و حتی مراجع تقليد و عالمان و دانشمندان بوديم؟!»

احمد منتظری همچنين آورده است: «اگر هنگامی که آيت‌الله منتظری مسأله شکنجه در زندان‌ها را مطرح می‌کرد، به جای بايکوت کردن و حبس اطرافيان و وابستگان و در نهايت حصر خود ايشان، با متجاوزين به حقوق مردم برخورد می‌شد، آيا امروز شاهد شکنجه‌های قرون وسطايی در زندان‌ها بوديم؟!

احمد منتظری: اگر هنگامی که آيت‌الله منتظری مسأله شکنجه در زندان‌ها را مطرح می‌کرد، به جای بايکوت کردن و حبس اطرافيان و وابستگان و در نهايت حصر خود ايشان، با متجاوزين به حقوق مردم برخورد می‌شد، آيا امروز شاهد شکنجه‌های قرون وسطايی در زندان‌ها بوديم؟!

هاشمی رفسنجانی در مصاحبه با «آينده» در مورد برکناری آيت‌الله منتظری گفته بود: «زود قضاوت می‌کرد و با مردم مطرح می‌کرد. نائب امام بود و موقعيت بالايی داشت. همه فکر می‌کردند به زودی رهبر می‌شود. احساس تکليف می‌کرد و اشکالات را در مصاحبه‌ها می‌گفت و انتقاد می‌کرد. يکی از حرف‌های ما به ايشان اين بود که درست نيست شما همه انتقادها را علنی کنيد.»

هاشمی رفسنجانی افزوده بود: «تقريباً به همه ارگان‌ها انتقاد داشت. به مجلس، جنگ، قوه ‌قضائيه و دولت انتقاد داشت و علنی مطرح می‌کرد... به هر حال انتقادات ايشان خيلی سياستمدارانه نبود. قدری افشاگری بود. در حال جنگ بوديم. هميشه به ايشان می‌گفتيم. اين‌گونه مسائل باعث شد که کم‌کم کسانی موضع گرفتند.»

احمد منتظری «محرم دانستن مردم به‌عنوان صاحبان اصلی مملکت و شفاف بودن با آنان و انتقاد علنی از مسئولان» را شيوه آيت‌الله منتظری دانسته است که برای هاشمی رفسنجانی «قابل قبول نبود.» وی پرسيده است: «ولی آيا هنوز هم بر اين نظر خود پابرجا هستيد؟»

وی در پاسخ خود نوشته است آيت‌الله منتظری نسبت به گزارش‌هايی که از مسئولان و مردم به دست‌اش می‌رسيد «احساس تکليف» می‌کرد.

حجت‌الاسلام منتظری می‌نويسد: «در مورد وضع زندان‌ها و اعدام‌ها منابع خبری و مستندات ايشان علاوه بر موارد فوق، گزارش‌های هیأت عفو امام و نيز نمايندگان ايشان در زندان‌ها بودند و منابع اطلاعات ايشان در مورد جبهه‌ها، فرماندهان و رزمندگانی بودند که در صحنه جنگ حضور داشتند.»

وی ادامه می‌دهد: «آيا سزاوار است اعتماد کردن به گزارش‌های مستند را "زود قضاوت کردن" و "شنيده‌ها را مطرح کردن" ناميد؟»

آيت‌الله منتظری در سال ۱۳۶۷، هنگامی که جانشين آيت‌الله خمينی، رهبر انقلاب ايران بود، طی نامه‌هايی به اعدام‌های دسته‌جمعی آن سال اعتراض کرد.

اين اعتراض‌ها از جمله دلايل اصلی عزل آيت‌الله منتظری از جانشينی رهبری جمهوری اسلامی ايران شمرده شده است.

احمد منتظری همچنين گفته است اگر پيشنهاد آيت‌الله منتظری در مورد پايان دادن به جنگ ايران و عراق پس از آزادسازی خرمشهر پذيرفته می‌شد شاهد «اين همه خسارات جانی و مالی» و «نوشيدن جام زهر» نبوديم.

اشاره وی به پذيرفتن قطع‌نامه ۵۹۸ سازمان ملل متحد توسط جمهوری اسلامی ايران و پايان جنگ ايران و عراق در تاريخ ۲۹ تير ۱۳۶۷ است که آيت‌الله خمينی رهبر وقت جمهوری اسلامی ايران در اين روز طی پيامی از آن به‌عنوان «نوشيدن جام زهر» ياد کرد.

جنگ ايران و عراق هشت سال طول کشيد و آزادسازی خرمشهر پس از ۵۷۵ روز جنگ در روز سوم خرداد سال ۱۳۶۱صورت گرفت.

احمد منتظری در پايان تأکيد کرده است: «اگر آن روز که آيت‌الله منتظری فرياد می‌زد که نظام ما وقتی ارزشمند است که قائم به شخص يا اشخاص نبوده و جمهوريت و اسلاميت آن بايد اصل و پابرجا باشد، او را همراهی می‌کرديد، آيا اين همه ضربه به جمهوريت و اسلاميت نظام وارد می‌شد؟!»

آيت‌الله حسين‌علی منتظری از مراجع دينی و رهبران انقلاب ايران در سال ۱۳۵۷، رئيس مجلس خبرگان قانون اساسی ۲۹ آذرماه ۱۳۸۸ در سن ۸۷ سالگی، در قم و در حصر خانگی درگذشت.