پاسخ دادن به دیدگاه
نامه اعتراضی فعالان جنبش زنان به دبیرکل سازمان ملل
چهارشنبه, 1389-12-11 02:57
نسخه قابل چاپ
جمعی از فعالان جنبش زنان با ارسال نامهای بهبان کی مون، رئیس سازمان ملل اعتراض خود را نسبت به زندانی شدن زهرا رهنورد،فاطمه کروبی، میرحسین موسوی و مهدی کروبی اعلام کرده و خواستار آزادی فوری آنان شدند.
این نامه که به امضای بیش از صد فعال حقوق برابر رسیده است، همچنان خواهان پایان دادن برخوردهایی همچون حبس و اعدام از سوی حکومت ایران با معترضانش شده است.
فعالان جنبش زنان در این نامه با ابراز نگرانی از وضعیت زهرا رهنورد و فاطمه کروبی و نیز میرحسین موسوی و مهدی کروبی آوردهاند: «درجمهوری اسلامی ایران نه تنها دانشجویان، فعالان حقوق زن، روزنامه نگاران، معلمان، فعالین کارگری و وکلای مدافع حقوق بشر به بند و زندان افکنده میشوند، بلکه از روز ۲۵ بهمن ۱۳۸۹، زهرا رهنورد و فاطمه کروبی و مهدی کروبی و میرحسین موسوی را که از چهرههای شاخص جنبش سبز دموکراسیخواهی هستند، در حبس خانگی قراردادهاند. اما هیچ کس ازاعضاء خانواده، مشاوران و دوستان آنها از محل نگاهداری، وضعیت جسمی، روحی، و سلامتی آنها اطلاعی ندارد و این وضعیت موجب نگرانی همه است.»
تارنمای کلمه، شامگاه روز دوشنبه نهم اسفند در خبری اعلام کرده بود میرحسین موسوی و مهدی کروبی به همراه همسرانشان به زندان حشمتیه تهران منتقل شدهاند.
امضاکنندگان این بیانیه از رئیس سازمان ملل خواستهاند تا نسبت به ضمانت سلامت زهرا رهنورد، فاطمه کروبی، مهدی کروبی و میرحسین موسوی و آزادی آنان اقدام فوری به عمل آورد. آنان هم چنین خواهان رفع فوری هرگونه فشار بر تمامی آزادیخواهان ایران شده و اعلام کردهاند که: «و تا آزادی همه زندانیان سیاسی، عقیدتی، قومی و مذهبی، دوش بدوش با مبارزه مدنی و دمکراسی خواهانه مردم همراهی خواهیم کرد.»
در این نامه که در آستانه روز جهانی زن منتشر میشود، با اشاره به تلاش زنان برای اصلاح وضعیت زنان و هزینههایی که از سوی حکومت ایران به این منظور به آنها تحمیل شده، آمده است: «حقطلبی و برابریخواهی زنانی را که دفترچههای حقوقی و امضاهای جمعآوری شده برای اصلاح قوانین تبعیضآمیز تنها سلاح مبارزاتیشان بود و چیز دیگری در دست نداشتهاند را نیز برنتابیدند و برای آنان ارمغانی جز چند همسری و صیغه و قوانین تبعیضآمیز و خشونتافزا نیاوردهاند.»
فعالان حقوق زنان با بیان اینکه حکومت ایران تنها در میدان «ضرب و شتم، زندان و شکنجه، تجاوز و اعدام و سنگسار» برابری میان زنان و مردان را رعایت کرده است، اعلام کردهاند: «به رغم تمامی فشارها، سرکوب و تهدیدها، جنبش حق طلبانه زنان همچنان محکم و استوار به راه خود ادامه میدهد.»
آسیه امینی، آصف بیات،آینده آزاد، پروین اردلان، پرستو فرهر، حسن نایب هاشم، حسن یوسفی اشکوری، خدیجه مقدم، رامین جهانبگلو،روحی شفیعی، رضوان مقدم، زیبا میر حسینی، ژانت آفاری، ساقی قهرمان، عفت ماهباز، علی افشاری،علی عبدی، فاطمه فرهنگ خواه، کاظم علمداری، گلبرگ باشی، لیلیپور زند، محبوبه عباسقلیزاده، مریم آهاری، مهر انگیز کار، مهستی افشار، مجید محمدی، مسیح علینژاد، منصوره شجاعی، میترا شجاعی، مهرداد درویشپور، مهرداد مشایخی، مهشید راستی، نسیم سرابندی، نسرین بصیری و نیره توحیدی از جمله امضا کنندگان این نامه هستند.
در اصل نامه فعالانی از داخل ایران نیز امضایشان را در بیانیه گذاشتهاند که به دلیل «سرکوب فزاینده در ایران» نام و امضای آنها محفوظ مانده است. رونوشت این نامه برای ناوانتم پیلای، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد نیز ارسال شده است.