انار
دانه هایش نشان بیشمار ماست
آنقدر چلاندند تا ترکیدیم
و سرزمینمان خونین شد
دو انار به سینه ات می دوزم
تا هنگام دوشیدنت
دستانشان خونین شود
اینجا ایران است
صدای ما را از سوت قطار می شنوید
و وحشتت خروج از ریل
یک قفس
بال پریدن می خواست
مرغ عشقش دادیم
و چنان درد کشید تا تخم ذاشت
و قفس
پر شد از مرغان عاشق
بچه های زندان
بچه های اسارت
یادتان گرامی باد

یعنی یک انسان ، یک هنرمند، می تونه اینقدر خلاق و فهیم باشه؟ واقعا هر کدوم از کارهای آقای مانا رو که می بینم عمیقا به فکر فرو می رم. دستت ، ذهنت ،خلاقیتت و شرافتت همیشه پایدار !

این روزها عجب آرامشی احساس می کنم. هر چند که هم هر روز خبر بد می شنوم ولی آرامش دارم. آرامش قبل از طوفان. احساس می کنم که ظلم و جهالت در ایران دارد آخرین پرده خودش را بازی می کند و می خواهد اوج هنرش را به همگان نشان دهد. حالا که آنها بازیگرند ما چرا تماشاچی های خوبی نباشیم. تماشا می کنیم و آنها گاهی سهراب گاهی ندا و ستار گاهی نسرین را می آورند روی صحنه و ما تماشاچیان متاثر و منتظر. کاش از بین ما تماشاچیان هم بازیگری ظهور کند که بتواند از خشم ما توفانی بسازد و بساط ظلم و جهالت را براندازد. من جان ناقابلی دارم که پیشکش آزادی و انسانیت. کاش قهرمانی پیدا می شد که ما را از این سردرگمی درآورد.

سکندر بسوختو مغول بکوشتو تازی برد
امام امت ما این سه کار یکجا کرد !!!!!!

اینا به خاطر عقاید غلطشون مملکت و دارن به باد می دن جون انسانا اصلا در برابر اجرای اسلام راستین!!! اهمیتی نداره.می خوان برای جهانم تعیین تکلیف کن.میگن خدا خرو می شناخت شاخش نداد .
خدا به همه شهدا و خانواده هاشون صبر بده.

روح شهدای راه حقیقت و آزادگی شاد ویادشان در قلب ما جاویدان است.

انصافا کاریکاتور تلخ و تأثیرگذاری است. آقای نیستانی دست شما در خدمت به ایران و ایرانی همیشه به کار باشد