نان قاچاقچیها در روغن است
جمعه, 1391-02-08 16:26
نسخه قابل چاپ
اکبر فلاحزاده
اکبر فلاحزاده ـ قاچاق مواد مخدر و انسان، کار کشیدن از گرده کودکان و به فحشا کشاندن زنان، هرچند شمار زیادی از انسانها را به بدبختی میکشاند، اما عدهای را هم خوشبخت میکند. اینان قاچاقچیان و مجرمان و انواع خلافکاران هستند.
سازمان ملل برای نخستینبار از آغاز تاسیس تاکنون، به برآورد خسارتها و آسیبهای ناشی از قاچاق سازماندهی شده انسان و مواد مخدر در سطح جهان دست زده است.
براساس گزارش مفصلی که روز دوشنبه ۲۳ ماه آوریل در این مورد منتشر شده، قاچاق برای عدهای خلافکار، شغل نان و آبداری است، اما خسارتهای سنگینی برای جامعه بشری به همراه دارد.
این خسارتها سالانه به یک تریلیون و ششصدمیلیارد دلاربالغ میشود. این رقم هنگفت تقریباً معادل تولید ناخالص ملی ایتالیا یا انگلیس است.
طی یك دهه، هرساله حدود ۱۷ میلیون نفر در سطح جهان از مواد افیونی استفاده كردهاند. هروئین بخش اعظم این بازار را به خود اختصاص داده است. ۱۳-۱۲ میلیون نفر هرساله ۳۷۵ تن هروئین مصرف میكنند و بخش عمدهای از آن، یعنی حدود ۱۵۰ تن، تنها در اروپا مصرف میشود. براساس گزارشهای موجود مواد افیونی صنعتی در بسیاری از مناطق رفته رفته جای مواد افیونی سنتی را گرفته است.
به گفته یوری فدتوف (Juri Fedotow) رئیس دفتر مبارزه با مواد مخدر و جنایت سازمان ملل، فقط قاچاقچیان انسان سالانه تقریباً ۳۲ میلیارد دلار به جیب میزنند. بر اساس گزارشهای سازمان ملل به ویژه قاچاق مواد افیونی افغانستان بسیار پرسود است و سال ۲۰۰۹ از ۶۸ میلیارد دلار قاچاق تریاک در جهان، ۶۱ میلیارد دلار آن تنها مربوط به تجارت تریاک افغانستان بوده است. عمده این پول توی جیب قاچاقچیان و انواع کارچاقکنها میرود و چیز چندانی گیر كشاورزان افغانستان نمیآید. آنها همیشه به اربابان بدهکارند و برای صاف کردن بدهیهایشان مجبورند گاهی حتی دختربچههایشان را نیز به کنیزی به خانه اربابان و سران قبایل بفرستند.
هرساله حدود هفده میلیون نفر در سطح جهان از مواد افیونی استفاده كردهاند. هروئین بخش اعظم این بازار را به خود اختصاص داده است.
به گفته این مقام مسئول سازمان ملل، هیچ کشوری به تنهایی نمیتواند بر این مشکل فائق آید. چون این مشکل جهانی است و مبارزه با آن راه حلی جهانی میطلبد. به گفته یکی دیگر از مقامات بلندپایه سازمان ملل در کنفرانس وین که به منظور بررسی همین موضوع تشکیل شده بود، مشکل بزرگ این است که مبارزه با گروههای جنایتکار مدام دشوارتر میشود. چون این گروهها بهطور سازماندهی شده عمل میکنند و روشهایشان را با روشهای تعقیبکنندگان قانونی تطبیق میدهند و به ماموران رودست میزنند. در بعضی از مناطق جهان ازجمله در مکزیک باندهای قاچاق مواد مخدر از چنان قدرتی برخوردارند که پلیس به تنهایی حریفشان نمیشود و دولت واحدهای ارتشی را هم به جنگشان میفرستد.
به گفته رئیس دفتر مبارزه با مواد مخدر و جنایت سازمان ملل هرچند این نخستین گزارش جهانی در این مورد است و امکان قیاس آن با گزارش سالهای قبل وجود ندارد، با این حال با توجه به جوانب مختلف میشود حدس زد که وضع در این زمینه سال به سال بدتر شده است.
براساس گزارشهای موجود دومیلیون و چهارصدهزارانسان در سال گذشته میلادی قربانی قاچاقچیان انسان شدهاند که تقریباً ۸۰ درصدشان به بردگی جنسی کشیده شدهاند. از این گذشته در کشورهای در حال توسعه سالانه تا ۴۰ میلیارد دلار از طریق رشوه و فساد حیف و میل میشود.
به گفته یوری فدتوف وضع خیلی وخیم است و این هراس وجود دارد که با توجه به مشکلات موجود، امکان رسیدن به به اهداف پیشبینی شده "توسعه هزاره" (Millennium Development Goals= MDGs) در سال ۲۰۱۵ ممکن نباشد.
"توسعه هزاره" و مهمترین اقدامهای سازمان ملل
سال ۲۰۰۹ از ۶۸ میلیارد دلار قاچاق تریاک در جهان، ۶۱ میلیارد دلار آن تنها مربوط به تجارت تریاک افغانستان بوده است. عمده این پول توی جیب قاچاقچیان و انواع کارچاقکنها میرود و چیز چندانی گیر كشاورزان افغانستان نمیآید.
سال ۲۰۰۰ یک گروه کاری از سازمان ملل با همکاری بانک جهانی، سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) و چند نهاد بینالمللی، یک برنامه کاری با اهداف مشخص و زمانبندی شده برای پاسخ به چالشهای بزرگ جهانی تصویب کردند.
در آن زمان بیش از یک میلیارد انسان درآمدشان چندرغاز (کمتر از یک دلار در روز) بود و از فقر شدید رنج میبردند. بیش از هفتصدمیلیون انسان از گرسنگی رنج میبردند. ۱۱۵ میلیون بچه در سن تحصیل از امکان آموزش محروم بودند و بیش از یک میلیارد انسان دسترسی به آب آشامیدنی بهداشتی نداشتند. سازمان ملل آستینها را بالا زد تا کاری کند کارستان. گروههای مختلف کاری متشکل از کارشناسان بعد از مدتها کلنجار رفتن با طرحها و برنامههای مختلف برنامه جامعی تصویب کردند. بیانیه هزاره در ماه سپتامبر سال ۲۰۰۰، توسط ۱۸۹ کشور پذیرفته شد و ۱۴۷ نفر از سران سیاسی آن را امضا کردند.
برخلاف مصوبات مشابه، اهداف "توسعه هزاره" دقیقتر و شمار نهادهای همکار آن بیشتر و عزم دولتها برای همکاری جهت رسیدن به اهداف تعیین شده جزمتر است.
اهداف توسعه هزاره بسیار گسترده است و شامل برقراری "صلح"، "امنیت و خلع سلاح"، "توسعه"، "مبارزه با فقر و بیسوادی"، "حفظ محیط زیست"، "رعایت حقوق بشر" و "دمکراسی" میشود. درواقع در سال ۲۰۰۰ پیرامون هشت هدف مشترک در سازمان ملل توافق و قرار شد تا سال ۲۰۱۵ تامین شوند.
این اهداف بهطور کلی عبارتند از:
توسعه هزاره بسیار گسترده است و شامل برقراری "صلح"، "امنیت و خلع سلاح"، "توسعه" و "مبارزه با فقر و بیسوادی"، "حفظ محیط زیست"، "رعایت حقوق بشر" و "دمکراسی" میشود.
- از بین بردن فقر شدید و گرسنگی. در این زمینه باید کاری کرد که شمار گرسنهها به نصف برسد. همچنین تلاش شود که کار تمام وقت برای همه، زن یا مرد ایجاد شود.
- دست یافتن به آموزش ابتدایی همگانی. در این زمینه باید به هر اقدامی دست زد تا همه بچهها در سراسر دنیا آموزش ابتدایی را تمام کنند.
- ترویج برابری جنسیتی و تقویت نقش زنان. به ویژه تا سال ۲۰۰۵ قرار بوده است که به نابرابری جنسیتی در مدارس ابتدایی و متوسطه و تا سال ۲۰۱۵ در تمام سطوح آموزشی پایان داده شود.
- کاستن از مرگ و میر کودکان. در این زمینه باید مرگ و میر کودکان زیر پنج سال، دو سوم کاهش یابد (یعنی از ده و شش دهم درصد به سه و نیم درصد برسد).
- بهتر کردن وضع سلامت مادران. باید تا رسیدن به سال ۲۰۱۵ آمار مرگ مادران تا میزان سه چهارم کاهش یابد.
- مبارزه با ایدز، مالاریا و دیگر بیماریهایی که درمان دشوار دارند.
- تضمین پایداری محیط زیست. در این زمینه ازجمله دسترسی به آب آشامیدنی بهداشتی از اهمیت زیادی برخوردار است و تا سال ۲۰۱۵ باید نیمی از کسانی که در این زمینه محروم هستند، به آب آشامیدنی بهداشتی دسترسی یابند.
- گسترش مشارکت جهانی برای توسعه. در این زمینه برنامه جامعی نوشته شده است تا به رشد اقتصادی و سیاسی کشورهای در حال توسعه کمک شود؛ ازجمله اینکه در صورت لزوم بدهیهای این کشورها به کشورهای صنعتی بخشیده شود تا بتوانند بخشی از عقبماندگیهای خود را در زمینههای مختلف جبران کنند.
با توجه به آماری که در مورد قاچاق انسان و مواد مخدر و نیز فساد و رشوهخواری ارائه شده است، بسیار دشوار به نظر میرسد که رسیدن به اهداف یادشده تا سه سال دیگر (یعنی سال ۲۰۱۵) ممکن باشد.
منبع: اشپیگل
"با توجه به آماری که در مورد قاچاق انسان و مواد مخدر و نیز فساد و رشوهخواری ارائه شده است، بسیار دشوار به نظر میرسد که رسیدن به اهداف یادشده تا سه سال دیگر (یعنی سال ۲۰۱۵) ممکن باشد. "
با سپاس از آقای دکتر فلاح زاده برای این مقاله، باید بگم که به نظر من اوضاع دنیا انقدر خرابه که تا سی سال دیگه هم نمیشه به اهداف سازمان ملل دست پیداکرد.
من متاسفم از این نظر، ولی چه کنم که نمیتونم خوشبین باشم.
اجازه بدید بگم که من بر خلاف دوست کامنتگذار بالایی زیاد بدبین نیستم ،چون میدونم که آدمهای خوب و دلسوز توی سازمان ملل زیادند و اگه دولتها و سیاستمدارها باهاشون همکاری کنند، خیلی از مشکلات حل میشه.
قاچاقچیها با زندگی انگلی شان گند زده اند به زندگی. اما این قاچاقچیها بدون همکاری دولتها کاری از پیش نمیبرند. منظورم اینه که کله گندهای دولتی رو باید گرفت که مستیقما یا به شکل پنهانی با قاچاقچی ها همدستند .
بنظر من چاره مشکلات اینه که به سازمان ملل نقش مهمتری بدن. سازمان ملل نباید یه چیز زائد و دکوری باشه، سازمان ملل باید نقشش اونقدر بالا بره که مثل یه دولت جهانی بشه . فقط در این صورته که میشه مشکلات جهانی رو حل کرد و به اهداف توسعه هزاره دست پیدا کرد.
نان قاچاقچیها توی روغن است، به خصوص نان برادران قاچاقچی. سپاه پاسداران در قاچاق حریف ندارد و برادران خداجو !خوب چاق و چله شده اند.
ارسال کردن دیدگاه جدید