عکس عالی، متن عالیتر.به قدری روان و گیرا نوشته شده، که آدم از چند بار خواندنش هم خسته نمی شه .

منظورتان از بچه‌های آشغال‌گرد همان بچه های زباله گرد است!! فکر نمی کنید معادل بهتری است؟

با سلام و سپاس از شما برای این گزارش
من در مناطق حاشیه ای و پایین شهر زیاد رفت و آمد دارم، روزی نیست که این جور کودکان بی چاره را نبینم و از خودم خجالت نکشم! اغلب کیسه هایی به بزرگی 2 برابر خودشان و خیلی چرک و سیاه و پر از قوطی و بطری نوشابه و پلاستیک و... این جور اشغالها بر دوش، از یک سطل زباله به سطل دیگر می روند، بی چاره از بس کوچک هستند مجبوراند که از سطلها بالا بروند و داخل آنها بپرند و محتویاتشان را بگردند. یکبار من ندانسته کیسه ای را از دور داخل یکی از این سطل ها انداختم... همینکه کیسه افتاد صدایی بلند شد که :آخ... آخ سرم...! من هم که تعجب کرده بودم و نزدیک رفتم دیدم که یکی از همان بچه ها داخل سطل بوده و کیسه توی سرش خورده بود... خیلی ناراحت شدم، معذرت خواهی کردم و خواستم پولی به او بدهم.. اما قبول نکرد که نکرد! این خیلی برای من تعجب انگیز بود!!
لطفا از بچه های زباله گرد ایران هم گزارشی تهیه کنید.

به معنی واقعی کلمه از خوندن این نوشته لذت بردم . اگرچه باید اینم بگم که موضوعش خیلی غمگین کننده بود. اما حس نوع دوستی رو در انسان زنده می کنه .