نسخه قابل چاپ

احسان مهرابی - شاید او تنها نماینده اصولگرایی باشد که یک مجلس اصولگرا را فرمایشی خوانده است، وقتی همکارانش در مجلس پنجم برای مخالفت با کلیات بودجه دولت خاتمی با اوهمراهی نکردند. او این روزها درحالی کرسی وزارت خود را از دست داده که از جمله افراد موثر برای گرفتن پست وزارت کشور از عبدالله نوری بود، در استیضاحی که به تعبیر خود او "عده‌ای افتیضاح می‌خواندند".

پای ثابت استیضاح وزرای دولت خاتمی که درباره انتصاب‌ها از عبدالله نوری سئوال می‌کرد، این روزها خود قربانی اصرار بر یک انتصاب شده است. در روزهایی که احمدی‌نژاد «چشم دیدن برادران لاریجانی را ندارد» مرضیه وحید دستجردی برادامه کار باقر لاریجانی اصرار داشت و این اصرار کار دستش داد. علی لاریجانی رئیس مجلس وقتی به اصرار برادر در یک سخنرانی حاضر شده بود، به شوخی گفت: «برادرش برایش زحمت درست کرده است.». این باراما شکرآب شدن روابط احمدی‌نژاد با برادران لاریجانی، هم برای باقر لاریجانی زحمت درست کرده و هم برای مرضیه وحید دستجردی.

دستجردی از همان اول هم دلش با احمدی‌نژاد راست نبود، اما احمدی نژاد وزیر زن می‌خواست و او هم پس از سال‌ها دوری از قدرت، کرسی وزارت. به‌خلاف احمدی‌نژاد، دستجردی از همان ابتدا در خانواده‌ای متنفذ بزرگ شده بود و پدرش «دکتر سیف‌الله وحید دستجردی» پس از انقلاب ۱۶ سال رئیس سازمان جمعیت هلال احمر بود. او هم جا پای پدرگذاشت، پزشک شد و در نهایت هم به سیاست روی آورد و به مجلس چهارم رفت.

 اوج فعالیت‌های سیاسی دستجردی در مجلس پنجم بود، همکاری دراستیضاح وزیران دولت خاتمی و مخالفت با برنامه‌های دولت. تا آن‌جا که با همفکرانش به‌خلاف رسم معمول تصمیم گرفتند برای اولین بار به کلیات بودجه ارسالی از دولت رای منفی دهند. رئیس جلسه آن روز مجلس اما حسن روحانی بود و مشی میانه‌روانه‌اش اجازه این کار را نمی‌داد، پس با دفتر رهبری تماس گرفت و پس از آن نمایندگان به کلیات بودجه رای مثبت دادند.

مرضیه وحید دستجردی این بدعهدی همکاران را تاب نیاورد و مجلسی که خود نماینده اش بود را مجلسی فرمایشی خواند. این عبارت را چند ماه پیش از آن دانشجویان شرکت‌کننده در مراسم تقدیر از عبدالله نوری در دانشگاه تهران پس از رای عدم اعتماد مجلس پنجم به کار برده و بابت آن توسط رسانه‌های اصول‌گرا بسیار نکوهش شده بودند.

مرضیه وحید دستجردی مانند دیگرنمایندگان اصول‌گرا پس از مجلس پنجم به کارپزشکی خود بازگشت و به‌خلاف آنان در مجالس اصول‌گرای هفتم و هشتم، هوس نمایندگی به سرش نیفتاد. اما پیشنهاد وزارت، آن هم به عنوان اولین وزیر زن جمهوری اسلامی برایش وسوسه‌انگیز بود.

اولین وزیر زن کابینه عنوان موفق‌ترین وزیر را برای دستجردی به همراه نداشت، هر چه نباشد، او وزیر دولت احمدی نژاد بود و گرفتار در ژست‌ سرزدن‌های شبانه به اورژانس و قول برای پیگیری کاهش هزینه‌های درمان برای محرومان. احمدی‌نژاد انتقاد از خود را از دیگر وزرای خود هم برنتافته است. اولین وزیر زن اما گویا از خود چنان مطمئن بود که از تخصیص نیافتن ارز به دارو گفت و این ضرب‌المثل رسانه‌ها شد که «به زین اسب یارانه داده‌اند و به دارو نداده‌اند.»

او که در جلسه استیضاح عبدالله نوری مرتبا از حجت شرعی برای عزل و نصب‌ها می‌پرسید، مخالفت برخی مراجع با وزارت زنان برایش حجت شرعی ایجاد نمی‌کرد. این شد که وزارت را پذیرفت تا به تعبیر خودش «فرصتی باشد برای این‌که زنان هم بگویند ما می‌توانیم.» در روز رای اعتماد، هم سوابق آشنایی با حوزه بهداشت را به رخ می‌کشید و هم ۸ سال نمایندگی در مجلس را. به نمایندگان مجلس هم گفت که «به قول برخي آقايان بي‌عرضه هم نبوده‌ام.»

اولین وزیر زن کابینه عنوان موفق‌ترین وزیر را برای او به همراه نداشت، هر چه نباشد، او وزیر دولت احمدی نژاد بود و گرفتار در ژست‌ سرزدن‌های شبانه به اورژانس و قول برای پیگیری کاهش هزینه‌های درمان برای محرومان. او درنهایت مجبور شد بگوید: «هر ساله بین ۵ تا ۷ و نیم درصد مردم به علت هزینه‌های بیماری‌های صعب‌العلاج به زیر خط فقر می‌روند.»

وزارت بهداشت به دلیل دردسرهایش از وزارتخانه‌های مورد علاقه احمدی‌نژاد برای دخالت نبود. اما این وزارتخانه هم از تصمیمات آنی و خلق‌الساعه دور نماند و در همان ابتدای وزارت دستجردی تصمیماتی چون ادغام دانشگاه علوم پزشکی ایران و دانشگاه علوم پزشکی تهران صدای بسیاری را درآورد. دستجردی در حالی از وزارت بهداشت می‌رود که طرح پزشک خانواده اش هم به نتیجه‌ای نرسیده است. موفقیت در برنامه‌ها اما دلیلی برای تنبیه یا تشویق او نبود.

او دست روی موضوعی گذاشت که نقطه حساسیت احمدی‌نژاد است. انتقاد علنی از برنامه‌های دولت را احمدی‌نژاد از دیگر وزرای خود هم برنتافته است. اولین وزیر زن اما گویا از خود چنان مطمئن بود که از تخصیص نیافتن ارز به دارو گفت و این ضرب‌المثل رسانه‌ها شد که «به زین اسب یارانه داده‌اند و به دارو نداده‌اند.»

دعوای انتخابات ریاست جمهوری آینده هم زودتر از همه دامن دستجردی را گرفت. هر چه نباشد انتخابات آینده جنگ بین اصول‌گرایان و احمدی‌نژاد است و رفتن به این جنگ یاران امین می‌خواهد. رسم سیاست در جمهوری اسلامی این بوده که در سال آخر دولت، وزرا در جست و جوی رئیس جمهور آینده‌ باشند و هماهنگ شدن برای رفتن به کابینه او. احمدی‌نژاد اما دوست دارد تاکید کند که با روسای جمهورپیشین متفاوت است و اگر وزیری این چنینی در کابینه خود بیابد تغییرش می‌دهد، حتی اگر روز آخر دولت باشد.

برکناری دستجردی، شاید پیام احمدی‌نژاد به دیگر وزرا هم باشد. پیام این‌که باید بین او، برادران لاریجانی و دیگر اصول‌گرایانی که سودای ریاست جمهوری دارند یکی را انتخاب کنند، چرا که وقتی احمدی‌نژاد با وزیری که در مصاحبه تلویزیونی به او نمره بیست داده این‌گونه رفتار کند تکلیف دیگران معلوم است.

آنانی که رفتارهای پیشین احمدی‌نژاد را دیده‌اند البته به این نمره‌ها دل نمی‌بندند چرا که خاطره تمجید احمدی‌نژاد از محمود فرشیدی در جلسه استیضاح و پس از آن عزل او را فراموش نکرده‌اند. پس این جمله را رحیمی که گفته بود « تا زمانی که آقای احمدی‌نژاد هست، وحید دستجردی هم در کابینه خواهد بود» در کنار جمله غلامحسین الهام سخنگوی دولت می‌گذارند که خبر برکناری وزرای کشور و اقتصاد احمدی‌نژاد را دروغ سیزده خوانده بود. دروغ سیزده‌ای که چند روز بعد، تعبیر به حقیقت شد.

مرضیه وحید دستجردی البته شاید پشیمان نباشد، چرا که اگر باز هم در غیاب رقابت اصلاح‌طلبان، دولت آینده به اصول‌گرایان برسد بعید نیست او در دولت بعد صندلی نیمه کاره وزارت را دوباره تحویل بگیرد. بد اقبالی او شاید این است که اصول‌گرائی‌اش اجازه نمی‌دهد با شورای نگهبان دربیفتد وگرنه شاید او پس از لقب اولین وزیر زن، به سودای لقب اولین رئیس جمهور زن ایران نیز می‌افتاد.