نسخه قابل چاپ

در روزهای گذشته، خبر آزادی نزدیک به هفتاد تن از زندانیان سیاسی در ایران، به گستردگی در دنیای اینترنت پخش شد. برخی آنرا نشانه‌ای از کاهش فشارهای حکومتی بر زندانیان سیاسی ارزیابی کردند و برخی نیز با دیدهء تردید به جنبه انسان‌دوستانه آن نگریستند.

اردشیر زارع‌زاده، از کمیته دانشجویی دفاع از حقوق زندانیان سیاسی به «رادیو زمانه» می‌گوید: «در میان زندانیان سیاسی آزاد شده‌، چهره‌های برجسته‌ی سیاسی، مدنی و حقوق بشری دیده نمی‌شوند، برخی‌ از این افراد، مخالفان سرسخت جمهوری اسلامی هستند. همچنین بیشتر چهره‌های آزاد شده کسانی هستند که قرار بوده به زودی، پس از پایان یافتن مدت محکومیت‌شان آزاد شوند، ضمن آن که تعداد آزادشدگان تا امروز به رقمی که دادستانی تهران اعلام کرده نرسیده است. بنابراین این شائبه وجود دارد که این کار، یک اقدام سیاسی ا‌ست تا یک اقدام انسان‌ دوستانه.»
 

این فعال حقوق بشر بر این باور است که رقم ۷۰ نفر زندانی ِ آزاد شده را که دادستان تهران اعلام کرده و ۳۰ نفر دیگر را نیز که به آزادی‌شان در روزهای بعد اشاره شده قابل تردید است. او می‌گوید: «ما به تعدادی از زندانیان دسترسی نداریم و بنابراین نمی‌توانیم دقیقاً بگوییم که رقم آزاد شدگان چند نفر بوده، چون تعدادی هم جداگانه با نهادهای حقوق بشری تماس گرفته‌اند و اعلام کرده‌اند که آزاد شده‌اند، ولی نام‌شان در لیست آزاد شدگان نبوده است.»

مقام‌های دولتی در ایران، در بیانیه‌های خود از «عفو» برای زندانیان سیاسی سخن گفته‌اند اما سخنگوی کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی می‌گوید: «شخصاً با چند نفر از زندانیان سیاسی که آزاد شده‌اند و یا خانواده‌هایشان صحبت کرده‌ام. اطلاع دارم که تعداد قابل توجهی از آن‌ها درخواست عفو نداده بوده‌اند. ضمن این که بر پایه قانون مجازات اسلامی کسانی که نیمی از مدت محکومیت خودشان را گذرانده باشند، مشمول آزادی مشروط می‌شوند. «آزادی مشروط» هم یک ماده‌ قانونی و حق زندانی‌ست که در واقع، عفو تلقی نمی‌شود.»
 

اردشیر زارع‌زاده، سخنان عباس دولت‌آبادی، دادستان تهران درباره آزادی زندانیان سیاسی را در تضاد با حقیقت می‌بینید و می‌گوید: «عباس دولت‌آبادی گفته است که این افراد پشیمان بوده و مورد عفو رهبری قرار گرفته‌اند. در واقع، قوه قضاییه تلاش کرده نشان دهد که این افراد مجرم بوده‌اند و درخواست عفو داده‌اند. در حالی که همانگونه که اشاره کردم واقعیت چیزهای دیگری را نشان می‌دهد. بنابراین می‌توان گفت که در آستانه‌ انتخابات مجلس و همچنین سفر گزارشگر ویژه حقوق بشر به ایران در آینده، جمهوری اسلامی خواسته است دست به یک اقدام سیاسی زند و بتواند از حالا برای فعالیت‌هایی که در آینده خواهد داشت تدابیری بیاندیشد.»
 

سخنگوی کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی، چشم‌انداز آزادی دیگر زندانیان سیاسی در ایران را روشن نمی‌بیند و می‌گوید: «بعید می‌دانم گشایشی حاصل شود، به‌ویژه که حتی سخت‌گیری‌هایی در حال انجام شدن است. در حال حاضر، تعدادی از زندانیان سیاسی مریض هستند، از جمله حشمت‌الله طبرزدی، کیوان صمیمی، عبداله مؤمنی، عیسی سحرخیز و بسیاری دیگر. جمهوری اسلامی در واقع این‌ها را در شرایطی قرار داده که روز به روز وضعیت‌شان بدتر می‌شود.»
 

* ایمیل تهیه‌کننده:

pejman@radiozamaneh.com