نسخه قابل چاپ

علی‌اکبر صالحی، وزير خارجه ايران در واکنش به سخنان معاون رئیس‌جمهور آمریکا درباره مذاکره مستقیم این دو کشور گفت: "مذاکرات تنها در شرايطی انجام می‌پذيرد که اعتماد لازم نسبت به صداقت آمريکايی‌ها به ما اثبات شود."

صالحی که در آلمان به سر می‌برد به شکبه يورو نيوز گفت: "در تجربه‌های قبلی خلاف اين موضوع ثابت شده است."

جو بايدن، معاون رئيس جمهور آمريکا روز شنبه ۱۴ بهمن گفته بود ايالات متحده آماده مذاکره مستقيم با ايران است. به گفته بايدن، اين مذاکرات زمانی انجام خواهد شد که آيت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ايران خواهان مذاکره باشد.

روابط ديپلماتيک ايران و ايالات متحده از سال ۱۹۷۹ ميلادی (۱۳۵۸ خورشيدی) که حکومت پهلوی سقوط کرد، و حکومت جمهوری اسلامی برقرار شد، قطع شده است.

معاون رئيس‌ جمهوری آمريکا روز جمعه ۱۳ بهمن نيز ايران را به گفت‌وگو و مذاکرات مستقيم فراخوانده بود.

علاالدين بروجردی، رئيس کميسيون امنيت ملی و سياست خارجی مجلس  ايران نيز در واکنش به اين پيشنهاد آمريکا گفت: "تصميم‌گيری در مورد مذاکره مستقيم با آمريکا در عرصه هسته‌‌ای به عهده شورای عالی امنيت ملی است اما مطمئنا جمهوری اسلامی براساس منافع ملی‌اش در اين خصوص تصميم‌گيری می‌کند."

  بايدن می‌گوید که مذاکرات ایران و آمریکا زمانی انجام خواهد شد که آيت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ايران خواهان مذاکره باشد

به گفته بروجردی "يکی از دلايلی که جمهوری اسلامی هيچ وقت از پيشنهاد مذاکره مستقيم با آمريکايی‌ها استقبال نکرده است عدم صداقت آن‌ها است."

در همين حال چند هفته پيش نيز هفت نماينده پيشين مجلس ايران در نامه‌ای خطاب به رهبران ايران و آمريکا خواهان مذاکرات مستقيم تهران و واشنگتن برای حل مناقشه اتمی جمهوری اسلامی شدند.

قدرت‌های بزرگ غربی معتقدند ايران زير پوشش برنامه هسته‌ای خود که آن را "صلح‌آميز" می‌خواند، در صدد دستيابی به سلاح هسته‌ای است اما ايران بارها اين اتهام را رد کرده است.

به گفته اين نمايندگان پيشين مجلس، "گفت‌وگوهای دوجانبه شفاف" بين دولت‌های ايران و آمريکا در مورد مسئله هسته‌ای ايران، "مفيد و مؤثر" است.

اين نمايندگان بر اين باور هستند که ادامه مذاکرات مستقيم و بدون واسطه می‌تواند در بالاترين سطح بين رهبران دو کشور انجام شود تا "با ايجاد تضمين‌های بيشتر در مسير حل صلح‌آميز پرونده هسته‌ای، زمينه‌های مؤثر برای گفت‌وگوهای جدی بين دو کشور در ساير مسائل فی مابين را نيز فراهم سازد."

"احمد سلامتيان، حسن يوسفی اشکوری، علی مزروعی، نورالدين پيرموذن، فاطمه حقيقت‌جو، اسماعيل گرامی‌مقدم و علی‌اکبر موسوی خوئينی"، هفت نماينده‌ پيشين مجلس ايران هستند که اين نامه را امضا کرده‌اند. امضاکنندگان اين نامه ساکن خارج از ايران هستند.