پاداش تعجیل در منهتن
مجتبا یوسفیپور - از هفته گذشته نمایش عمومی فیلم «پرمیوم راش» یا «پاداش تعجیل» به کارگردانی دیوید کوئپ، فیلمساز آمریکایی در سینماهای آمریکا آغاز شده است. در اکران این هفته میپردازیم به معرفی این فیلم.
«پاداش تعجیل» از هفته اول سپتامبر در سینماهای فرانسه و ایتالیا نیز به روی پرده رفته و از نیمه همین ماه نمایش عمومی خود را در کشورهای انگلستان، ایرلند، رومانی و اسپانیا آغاز خواهد کرد. نام این فیلم، «پرمیوم راش» در یکی از معانیاش اشاره به هزینهای اضافه دارد که در ازای سریعتر رساندن یک محموله به مقصد دریافت میشود.
فیلم تریلری است که داستان یک پیغامرسان دوچرخهسوار در شهر پرهیاهوی نیویورک را دستمایه خود قرار داده است. وایلی با بازی جوزف گوردون لویت، با دوچرخه سبک و بدون ترمزش به سرعت در خیابانهای نیویورک در رفتوآمد است و پیغامها و بستههای کوچک را جابهجا میکند. در پایان یک روز کاری او بستهای را از دانشگاه کلمبیا تحویل میگیرد تا به مقصد برساند. او متوجه میشود که این بسته با محمولههایی که پیش از این جابهجا کرده تفاوت دارد. از سوی دیگر یک پلیس خلافکار با بازی مایکل شانون تلاش دارد به این بسته دست یابد. در آخرین ساعات روز و اوج شلوغی خیابانها، این دو تعقیب و گریز خطرناکی را در خیابانهای منهتن با یکدیگر آغاز میکنند.
فیلم توسط دیوید کوئپ، فیلمنامهنویس شناختهشده آمریکایی کارگردانی شده است. او فیلمنامه این فیلم را با همکاری جان کمپس، فیلمنامهنویسی که پیشتر با او در آثاری چون «زاتورا» و «شهر ارواح» همکاری کرده بود نوشته است. کوئپ با نوشتن فیلمنامه آثاری چون «پارک ژوراسیک»، «راه کارلیتو»، «اتاق وحشت»، «مأموریت غیرممکن» و «مرد عنکبوتی» نام خود را به عنوان یکی از چهار فیلمنامهنویس موفق در گیشه هالیوود ثبت کرده است و آثاری که بر اساس فیلمنامههای او ساخته شدهاند، تاکنون حدود دو میلیارد دلار فروش داشتهاند. او همچنین در فیلم «پارک ژوراسیک: دنیای گمشده» علاوه بر سمت نویسنده، کارگردان دوم نیز بود. اگرچه کوئپ در مقام فیلمنامهنویس در گیشهها موفق است، اما در عرصه کارگردانی نتوانسته درخششی داشته باشد. تازهترین ساخته او یعنی «پاداش تعجیل» در نخستین هفته نمایشاش در آمریکا بیش از شش میلیون دلار فروش کرده و در رتبه هفتم جدول فروش سینماهای آمریکا قرار گرفته است.
فیلمبرداری فیلم از جولای ۲۰۱۰ میلادی در خیابانهای نیویورک آغاز شد و عمده صحنههای فیلم در لوکیشهای واقعی فیلمبرداری شدهاند. دیوید کوئپ، کارگردان فیلم درباره انگیزهاش از ساخت این فیلم میگوید: «من واقعاً به خط اصلی داستان علاقمند بودم، اینکه یک نفر در یک زمان محدود باید در یک شهر از نقطه "الف" به نقطه "ب" برود. ما از این نقطه کار بر روی فیلمنامه را آغاز کردیم و با اشخاص مختلفی هم دیدار و تحقیق کردیم. خردهفرهنگهای درونشهری اصولاً بسیار جذاب هستند. اشخاصی را میشود که در اجتماع برای خودشان گروهی هستند. کارهایشان شاید کمی دیوانهوار باشد، اما جذاب است.»
کوئپ در ارتباط با دلیل علاقهاش به این خط داستانی و این گونه فیلم میگوید: «ایده دیدن این تعقیب و گریز و ویراژ دادن در میان ماشینها آن هم در موقعیتی که کاملاً در معرض خطر قرار داری برای من خیلی هیجانانگیز بود. ما هزارانبار تعقیب و گریز ماشینها را دیدهایم، اما در نهایت نتیجه این تعقیب و گریزها تصادف و صدمه دیدن ماشینها است. البته امکان مردن هم وجود دارد اما آنچه بیشتر دیده میشود این صحنههای تصادف و شکستن شیشه و چیزهایی مانند آن است که در فیلمها بسیار زیاد نشان داده میشوند. در ارتباط با استفاده از دوچرخه نکته این است که کوچکترین برخوردی میتواند منجر به مرگ دوچرخهسوار شود. در این حالت وقتی فیلم را تماشا میکنید احساس خطر بسیار بیشتر میشود. اینجا یک صحنه ساده مثل ویراژ دادن یک شخصیت با دوچرخه در وسط شلوغی ماشینها بر روی پرده بسیار نفسگیر میشود، برای آنکه میزان خطرش بیشتر است و امکان کوچکترین برخورد با یک ماشین وجود ندارد. اینجا ماشینها خطر واقعی هستند.»
کوئپ در ارتباط با مشکلات ساخت این فیلم و فیلمبرداری آن در صحنههای واقعی در شهر نیویورک میگوید: «درست است که ساختن این فیلم بسیار لذتبخش بهنظر میرسد، اما واقعاً کار بسیار زیادی برد. واقعاً مشکل بود چرا که شهر نیویورک غیرقابل کنترل است. ما هر روز در خیابان فیلمبرداری میکردیم. در بیشتر فیلمها برای پنج یا شش روز در خیابان فیلمبرداری میکنند و بعد از آن باقی فیلم در یک آپارتمان و یا در استودیو فیلمبرداری میشود. اما ما هر روز در اوج شلوغی خیابانها مشغول فیلمبرداری بودیم و واقعاً دشوار بود. اما در نهایت حاصل کار عالی شده است.»
جوزف گوردون لویت، بازیگری که در سالهای اخیر با بازی در فیلمهایی چون «۵۰/۵۰»، «سرآغاز» و «شوالیه تاریکی برمیخیزد» در کانون توجهها قرار گرفته، نقش اصلی فیلم را بازی کرده است. او به همراه دیگر بازیگران اصلی فیلم پیش از آغاز فیلمبرداری حدود شش هفته را صرف یاد گرفتن دوچرخهسواری به شکل حرفهای زیر نظر یک مربی ویژه کرد. تمامی صحنههای تعقیب و گریز فیلم در خیابان و با حضور بازیگران و بدلکاران و بدون استفاده از جلوههای ویژه کامپیوتری فیلمبرداری شدند. علاوه بر لویت، چهار بدلکار دیگر در صحنههای مختلف تعقیب و گریز به جای شخصیت اصلی ایفای نقش کردند، با این حال فیلمبرداری در خیابان برای لویت حادثه آفرید و او در میانه فیلمبرداری هنگامی که با سرعت مشغول دوچرخه سواری بود با یک تاکسی تصادف کرد و به درون شیشه عقب ماشین پرتاب شد. این حادثه منجر به آسیبدیدگی بازوی او شد و فیلمبرداری را برای مدتی متوقف کرد.
«پاداش تعجیل» به عنوان یک فیلم اکشن و سرگرمکننده نظر بسیاری از منتقدان را به خود جلب کرده است. راجر ایبرت، منتقد «شیکاگو سانتایمز» با دادن سهونیم ستاره به فیلم آن را فیلمی خطرناک درباره تعقیب و گریز با تولید و ساختاری حرفهای توصیف کرده است. او اما تأکید میکند که فیلم تنها در حد یک اثر سرگرمکننده و خوشساخت بدون افتادن در دام کلیشههای رایج قابل قبول است اما در معنا، فاقد هرگونه پیچیدگی و عمق است. جو نیومایر، منتقد «نیویورک دیلی نیوز» نیز با دادن چهار ستاره به فیلم آن را اثری خوشساخت، سریع و دلچسب مشابه با فیلمهای کلاسیک دهه ۱۹۷۰ هالیوود توصیف میکند؛ و بالاخره جان دفور، منتقد «هالیوود ریپورتر» فیلم را اثری خوشساخت توصیف میکند که اگرچه تماشاگران را راضی میکند، اما تنها با اتکاء به یک داستان قابل قبول تلاش دارد با ساختن صحنههای تعقیب و گریز و حادثهپردازی در تماشاگران ایجاد هیجان بیشتر کند.
«پاداش تعجیل» با زمان ۹۱ دقیقه، محصول سال ۲۰۱۲ کشور آمریکا است.
مشخصات فیلم
پاداش تعجیل
Premium Rush
نویسنده: دیوید کوئپ، جان کمپس
David Koepp, John Kamps
کارگردان: دیوید کوئپ
David Koepp
بازیگران: جوزف گوردون لویت، مایکل شانون، دانیا رامیرز
Joseph Gordon-Levitt, Michael Shannon, Dania Ramirez
ویدئو: پیشپرده «پاداش تعجیل» به کارگردانی دیوید کوئپ
ارسال کردن دیدگاه جدید