"ترکمنچای ارزی"
سه شنبه, 1390-12-23 04:02
اکبر فلاحزاده
بدبختی ایران در زمان حکومت قاجار فقط این نبود که مناطق حاصل‌خیزی از شمال ایران جدا شد، بلکه این هم بود که اعطای امتیازات تجاری خاص به خارجی‌ها سبب انحطاط سریع اقتصاد داخلی شد.
واردات بی‌رویه کالاها ازجمله پارچه‌های انگلیسی سبب از بین رفتن صنایع کوچک داخلی مانند صنعت نساجی شد.
کاهش ارزش پول ملی به دلیل ضعف و بی‌کفایتی دولت و خاصه‌خرجی‌ها، استقراض از بانکهای خارجی را درپی داشت. برای این استقراض‌ها هم باید انواع امتیازات داده می‌شد و دولت برای تأمین امورات و مخارج دربار و ریخت‌وپاش‌هایش مقامات و مناصب را می‌فروخت.
این همه در حالی صورت می‌گرفت که ملت مشکل نان داشت و قحطی سال ۱۸۷۱میلادی هم صدها هزار نفر قربانی گرفت. اما حکومت عین خیالش نبود. آنها به هر قیمتی فقط می‌خواستند حکومت کنند و با دادن امتیاز‌های سیاسی و تجاری به دول خارجی از آنها برای حفظ حکومت خودشان تضمین می‌گرفتند.
کمتر ایرانی‌ای می‌توان یافت که از حکومت قاجار بر کشور احساس ننگ نکند. با این حال تسلای خاطر همه این است که آن دوران به تاریخ پیوسته و دیگر تکرار نخواهد شد.
اما بنا به نوشته سایت "بازتاب امروز" چیزی شبیه همین ماجراها همین حالا هم دارد به شکل و شیوه‌ای دیگر روی می‌دهد.
کمتر ایرانی‌ای می‌توان یافت که از حکومت قاجار بر کشور احساس ننگ نکند. با این حال تسلای خاطر همه این است که آن دوران به تاریخ پیوسته، اما چیزی شبیه همین ماجراها همین حالا هم دارد روی می‌دهد
کشورهای مختلف از تحریم و انزوای ایران به نفع خودشان سوء استفاده می‌کنند. چین یکی از این کشورهاست که به روش‌های گوناگون با سرکیسه کردن ایران کیسه خودش را پر می‌کند.
این تازه بخش کوچکی از سوء استفاده آنهاست، بهره‌برداری‌های استراتژیک آنها خیلی وسیع‌تر است؛ آنها از بحران اتمی و مناقشه آمریکا و غرب بر سر آن استفاده کرده‌اند تا یک جای دیگر دنیا - منطقه آسیا، پاسیفیک و دریای چین - جای پای خودشان را سفت کنند.
در معامله با حکومت اسلامی هم تا بخواهی کلاه‌برداری می‌کنند؛ بشکه بشکه نفت تحویل می‌گیرند و به جای دلار خروار خروار جنس بنجل چینی تحویل می‌دهند.
به نوشته سایت "بازتاب امروز"، تازگی‌ها گند یکی از این‌جور قراردادهای اقتصادی با چینی‌ها در آمده. مطابق این به اصطلاح قرارداد، دولت جمهوری اسلامی ایران در ازای نفت صادراتی از چین پول نمی‌گیرد، بلکه آن را نزد چینی‌ها گرو می‌گذارد تا به عنوان پشتوانه "ال سی"های خرید کالاها‌ی چینی مورد استفاده قرار گیرند.
ال سی (Letter of Credit =LC) یک اعتبار اسنادی است و در تجارت بین الملی اهمیت زیادی دارد. مطابق این اعتبار، بانک تعهد می‌کند که خریدار یک کالا مبلغ مورد درخواست فروشنده را در مدت معینی بپردازد و در صورت عدم پرداخت، بانک بر اساس اعتبار حساب خریدار آن را پرداخت می‌کند.
باز کردن این اعتبار و اجرای آن در شریط تحریم اقتصادی با دشواری‌های زیاد روبه‌روست. دولتهای خارجی از این دشواریها به نفع معاملات خودشان استفاده می‌کنند.
در معامله با حکومت اسلامی هم تا بخواهی کلاه‌برداری می‌کنند؛ بشکه بشکه نفت تحویل می‌گیرند و به جای دلار خروار خروار جنس بنجل چینی تحویل می‌دهند
بنا به افشاگری سایت "بازتاب امروز" مطابق قردادی که ظاهراً سه سال پیش و به نحوی یک‌طرفه تنظیم شده، چینی‌ها می‌توانند پول خرید نفت ایران را پیش خودشان نگه دارند و با آن هر کاری دلشان خواست بکنند، بدون اینکه هیچ تعهدی به ایران بدهند. چنانچه با زیر و بالا شدن قیمت ارز، اصل پول هم دود بشود، مسئولیتی متوجه چینی‌ها نیست.
از این گذشته چینی‌ها برای گشایش ال سی، در حالی که پول خرید نفت ایران پیشششان است، حق بیمه یا حق خطرپذیری هم می‌گیرند.
آنها این مبلغ را با افزودن درصدی بر قیمت کالاهایشان دریافت می‌کنند. این پول واقعاً پول زور است. چون حق بیمه را معمولاً وقتی می‌گیرند که از پرداخت پول اطمینان نداشته باشند.
اما بنا به گزارش‌ها چین ۲۵ میلیارد دلار از سرمایه ایران را پیش خودش نگه می‌دارد و هیچ سودی هم به آن پرداخت نمی‌کند، تازه حق بیمه هم می‌گیرد.
چینی‌ها برای گشایش ال سی، در حالی که پول خرید نفت ایران پیشششان است، حق بیمه یا حق خطرپذیری هم می‌گیرند. آنها این مبلغ را با افزودن درصدی بر قیمت کالاهایشان دریافت می‌کنند. این پول واقعاً پول زور است
ناعادلانه بودن این قرارداد سبب شده که بسیاری از سایتهای ایرانی آن را با قرارداد ننگین ترکمانچای قیاس کنند.
*
عهدنامه ترکمنچای بعد از شکست ایران در دومین جنگ با روسها در ۱ اسفند ۱۲۰۶ (۲۱ فوریه ۱۸۲۸ ) بین دولت قاجار و روسیه امضا شد. بنا به این عهدنامه، خانات ایروان و نخجوان به روسیه واگذار شد.
روسیه علاوه بر گرفتن غرامت جنگی، اجازه عبور و مرور آزاد در دریای مازندران را هم گرفت. علاوه بر آن حق قضاوت کنسولی نیز به اتباع روسیه اعطا شد.
روسیه هم در عوض این همه امتیاز تعهد کرد از ولیعهدی عباس میرزا و کوشش در به سلطنت رساندن او پس از مرگ شاه حمایت کند. این قرارداد چنان یک‌طرفه و ظالمانه بود که بعد انقلاب ۱۹۱۷ و سرنگونی دولت تزاری، از سوی دولت جدید آن کشور لغو شد.
*
حق بیمه را معمولاً وقتی می‌گیرند که از پرداخت پول اطمینان نداشته باشند. اما بنا به گزارش‌ها چین ۲۵ میلیارد دلار از سرمایه ایران را پیش خودش نگه می‌دارد و هیچ سودی هم به آن پرداخت نمی‌کند، تازه حق بیمه هم می‌گیرد
سایت بازتاب درپایان خبر افشاگرانه خود خاطرنشان کرده که: "برای مشخص شدن ابعاد زیان کشور از محل این قرارداد، تنها به ذکر این نکته بسنده می‌کنیم که اگر این مبلغ هنگفت به جای سپرده گذاری نزد برادران چینی به خرید طلا اختصاص یافته بود، طی این مدت ارزش آن چندین برابر شده بود و علاوه بر آنکه اصل ۲۵ میلیارد دلار موجود بود، حدود ۵۰ میلیارد دلار دیگر که یارانه دو سال مردم است، سود عاید ایران شده بود."
این خبر چنان که انتظار می‌رفت جنجال به پا کرد و سبب شد که سایت را فیلتر کنند . جنجالی بودن این خبر از جمله به این دلیل بود که این رسانه نام قرارداد مورد اشاره را "ترکمنچای ارزی" گذاشته بود.
به گزارش کلمه، سایت خبر آنلاین نیز که اقدام به بازنشر خبر افشاگرانه مزبور کرده بود، این مطلب را از خروجی خود حذف کرد. بنا به گزارش‌ها سایت بازتاب امروز از بامداد دوم اسفند ماه رفع فیلتر شد.
به نوشته "ندای سبز آزادی" فیلتر شدن سایت بازتاب در حالی صورت گرفت که این سایت جزو رسانه‌های اصول‌گرا محسوب می‌شود.
ناظران انتشار این افشاگری و فیلتر سایت بازتاب را از جمله نشانه‌های بالا گرفتن اختلافات دولت و مجلس بعد از انتخابات ۱۲ اسفند و در آستانه سوال مجلس از احمدی‌نژاد می‌دانند.
منبع عکس اول: ایرنا
[1]
