شيرين عبادی: انرژی هسته‌ای برای ايران مناسب نيست
شيرين عبادی در مراسم معرفی کتاب "برندگان جايزه الکساندر لانگر، مدافعان صلح" که همراه با تقی رحمانی، فعال سياسی و همسر نرگس محمدی در آن شرکت کرده بود؛ ضمن تشريح وضعيت کنونی نرگس محمدی و زندانيان سياسی در ايران، از تلاش جمهوری اسلامی برای دستيابی به انرژی هسته‌ای انتقاد کرد.
به گزارش کمپين بين‌المللی حقوق بشر در ايران، شيرين عبادی، و تقی رحمانی روز سه‌شنبه ۳۰ آبان‌ماه (۲۰ نوامبر) ميهمان پارلمان ايتاليا برای معرفی کتاب "برندگان جايزه الکساندر لانگر، مدافعان صلح" بودند.
اين مراسم که به مناسبت انتشار کتابی از زندگی برندگان جايزه جهانی الکساندر لانگر برگزار شد با حضور مهمانان سرشناسی همچون جانفرانکو فينی، رئيس مجلس ايتاليا و تعدادی از برندگان جايزه لانگر در سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲ همراه بود.
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر، سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر ايران و معاون شيرين عبادی رئيس اين کانون، تنها برنده ايرانی جايزه الکساندر لانگر در سال ۲۰۰۹ است و شيرين عبادی و تقی رحمانی نيز به همين مناسبت در اين مراسم شرکت کرده بودند.
شيرين عبادی در سخنانی در اين مراسم به تشريح فشارهای حکومت ايران بر نرگس محمدی و همچنين وضعيت سلامتی جسمی وی در سال‌های اخير پرداخت.
شيرين عبادی در مورد وضعيت کنونی نرگس محمدی گفت: متأسفانه تاکنون معالجه نشده و علت بيماری وی نيز شناخته نشده است
نرگس محمدی در سال ۱۳۸۹ بازداشت و در زندان مبتلا به فلج ادواری عضلانی شد. دستگاه قضائی ايران با متهم کردن وی به "اجتماع و تبانی عليه امنيت کشور، عضويت در کانون مدافعان حقوق بشر و فعاليت تبليغی عليه نظام جمهوری اسلامی ايران" وی را به به شش سال زندان محکوم کرده است.
وی روز يکشنبه سوم ارديبهشت‌ماه سال جاری از سوی مأموران امنيتی زنجان بازداشت و برای اجرای حکم خود به زندان اوين تهران منتقل گرديد اما پس از مدتی بار ديگر به زندان زنجان و به ميان زندانيان بزهکار با جرائم قتل، دزدی و اعتياد، فرستاده شد.
اين فعال حقوق بشر سه‌شنبه ۱۰ مردادماه پس از سه ماه و يک هفته زندان به علت بيماری فلج ادواری با سپردن قرار وثيقه ۶۰۰ ميليون تومانی از زندان به مرخصی آمد.
شيرين عبادی ضمن بيان اين‌که نرگس محمدی پيش از زندان سال ۱۳۸۹ از سلامت کامل جسمی و روحی برخوردار بود، در مورد وضعيت کنونی وی گفت: "متأسفانه تاکنون معالجه نشده و علت اين بيماری نيز شناخته نشده است."
شيرين عبادی وضعيت زندانيان سياسی در ايران را روز به روز وخيم‌تر خواند و به مرگ ستار بهشتی، وبلاگ‌نويس زندانی در زندان اشاره کرد.
وی گفت: "اين اولين زندانی سياسی نيست که زير شکنجه جان داد متأسفانه بارها اين اتفاق در زندان افتاده و به همين دليل است که حکومت ايران به آقای احمد شهيد گزارشگر ويژه سازمان ملل در ايران، اجازه ورود به ايران را نمی‌دهد زيرا مايل نيست آن‌چه که در زندان‌ها می‌گذرد مورد مشاهده افراد بی‌طرف قرار گيرد."
شيرين عبادی: ايران روی خط زلزله است و مردم ايران نمی‌خواهند يک بار ديگر فاجعه فوکوشيما در ايران تکرار شود
برنده جايزه صلح نوبل در بخش ديگری از سخنان خود گفت با انقلاب ايران در سال ۱۹۷۹ "يک ديکتاتور رفت و ديکتاتور بدتری جای آن آمد." وی افزود: "ديکتاتوری مذهبی حتی از ديکتاتوری سياسی نيز بدتر است."
عبادی همچنين گفت: "مردم ايران به علت برنامه‌های غلط اقتصادی و تحريم‌های سياسی، روز به روز فقيرتر می‌شوند و قيمت غذا و خواربار در ايران حتی از اروپا هم گران‌تر شده است."
رئيس کانون مدافعان حقوق بشر ايران به برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی نيز پرداخت و در اين‌باره گفت: "ما انتقادات زيادی به حکومت ايران داريم از جمله با سياست حکومت در زمينه انرژی هسته‌ای مخالف هستيم، زيرا انرژی هسته‌ای برای ايران مناسب نيست."
به‌گفته شيرين عبادی "ايران روی خط زلزله است و مردم ايران نمی‌خواهند يک بار ديگر فاجعه فوکوشيما در ايران تکرار شود."
عبادی گفت: "ايران دارای خورشيد فراوانی است و ما می‌توانستيم با سرمايه‌گذاری بر روی انرژی خورشيدی، نيروگاه‌های بزرگی برای توليد برق داشته باشيم و نيازی به نيروگاه برق اتمی نداريم."
وی پافشاری حکومت ايران بر برنامه هسته‌ای را به نفع مردم ندانست و نتيجه آن را تحريم‌های شديد اقتصادی عنوان کرد و گفت: "خروج از اين بن‌بست فقط با پيروزی مردم امکان‌پذير است."
شيرين عبادی با حمله نظامی به ايران مخالفت کرد و گفت حمله نظامی باعث می‌شود وضعيت حکومت ايران بدتر شده و حکومت نيز به بهانه حفظ امنيت ملی بتواند به سرکوب بيشتر آزادی‌خواهان بپردازد.
وی ضمن دفاع از مذاکره در رابطه با هر مسئله‌ای تأکيد کرد که در مذاکره با حکومت ايران فقط به مسئله انرژی هسته‌ای نبايد اکتفا کرد بلکه مسائل مربوط به نقض حقوق بشر را هم بايد مورد گفت‌وگو قرار داد.
[1]
