ریچارد زنیت - فرناندو پسوا بسیار مهربان و شوخ‌طبع، اما مردم‌گریز بود. او دست‌نوشته‌هایش را منتشر نمی‌کرد و گنجینه‌ای از ادبیات مدرن را در چمدانی بزرگ نگه می‌داشت. پسوا در دفترچه یادداشت، صفحه‌های کنده شده، پشتِ نامه‌ها، آگهی‌های تبلیغاتی و بر روی کاغذهای کارخانه‌هایی که برایشان کار می‌کرد و کافه‌هایی که پاتوق‌اش بود، بر روی کاغذهای باطله و در حاشیه‌ی متون قبلی خود می‌نوشت. برای افزودن بر این آشفتگی، با نام‌های دیگری نیز می‌نوشت؛ کار یا وسوسه‌ای که ریشه در کودکی‌اش داشت.

حسین نوش‌آذر – موفقیت ادبی استرید لیندگرن با یک سانحه آغاز شد: در سال ۱۹۴۴ او در استکهلم که پوشیده از برف بود، زمین افتاد و پایش شکست و مدتی زمینگیر شد. لیندگرن در آن زمان که جهان در آتش جنگ می‌سوخت منشی بود. از روی کسالت داستان‌هایی را که از سال‌ها پیش برای دخترش کارین روایت کرده بود روی کاغذ آورد. قهرمان این داستان‌ها دختری بود شورشی و عصیانگر به نام «پی‌پی جوراب بلند».

محمد ربوبی- در دسامبر ۱۹۷۴، یک سال پس از مرگ دیکتاتور آرژانتین ( پرون ) بارونس، ادیب و استاد دانشگاه بوئنس آیرس موقعیتی فراهم آورد که دو نویسنده‌ی بزرگ آمریکای لاتین ( بورخس و ساباتو) به گفت و گو نشینند و درباره‌ی ادبیات سخن گویند. دو نویسنده‌ی آرژانتینی که شهرت عمومی دارند، با دو شیوه‌ی نوشتن، دو طرز تفکر و دو درک متضاد از سیاست.

زهرا باقری شاد - شبنم آذر در تازه‌ترین مجموعه اشعارش با عنوان «خون‌ماهی»، یک شاعر پرشور و یک کنشگر اجتماعی‌ست. آن شعرهای درونی، آن کلمه‌های آرام و خاکستری که در شعرهای پیشین او به چشم می‌خورد، در این مجموعه جای خود را به صراحت و شور داده‌ است.

فریدریش دورنمات – یکی از مهم‌ترین مشکلات یک نویسنده این است که مدام از او می‌پرسند چرا می‌نویسی؟ این پرسش به این دلیل در میان می‌آید که ظاهراً نویسندگی را به عنوان یک حرفه به‌رسمیت نمی‌شناسند.

حسین نوش‌آذر – هاینریش بل بی‌تردید از مهم‌ترین نویسندگان آلمان بعد از جنگ جهانی دوم است. او در سال‌هایی که آلمان ویرانه‌ای بیش نبود، نفوذ اخلاقی بسیار زیادی در جامعه داشت. «آبروی از دست رفته کاتارینا بلوم» یک عنوان دیگر هم دارد: «خشونت چگونه شکل می‌گیرد و به کجاها می‌انجامد».

ماری کلارک - به دنبال نوشته‌های انتقادی والتر بنیامین بود که پاریس میانه‌ی قرن نوزدهم در نظر بسیاری از مردم به صورت خاستگاه تاریخی مدرنیته درآمد. مطابق این برداشت، این پاریس بود که نخستین بار نوع جدیدی از حساسیت و تجربه شهری را به شکلی اساسی ایجاد کرد که باید در هنر و ادبیات مدرنیستی به بیان درمی‌آمد. اما علی‌رغم ارجاعات مکرر به این پدیده، باید گفت هنوز درک آن دشوار و سازگار کردن آن با نظریه‌های اجتماعی یا زیبایی‌شناسی تقریباً غیرممکن است.

گروه فرهنگ -به‌تازگی تازه‌ترین کتاب بهروز شیدا با عنوان «زنبور مست آن‌جا است»، مجموعه‌ ۱۰ جستار و ترجمه‌ ۱۰ شعر از شاعر لهستانی، آدام زاگایوسکی، توسط نشر باران در سوئد منتشر شده است. برای نخستین بار است که ترجمه ۱۰ شعر از آدام زاگایوسکی به زبان فارسی یک‌جا در کتابی منتشر می‌شود.