جسیکا حمزه‌لو - طبق نتایج یک پژوهش بین‌المللی، کوهی از DNAهای بیهوده و بی‌مصرفی که با وجود میزبانی از بخش اعظم دستورالعمل ژنتیکی‌مان، هیچ‌گونه فعالیت مفیدی صورت نمی‌دهند، ظاهراً آن‌قدرها هم بی‌فایده نیستند.

ساینس دیلی - وقتی ‌که لیویو گیوسان (Livio Giosan)، زمین‌شناس مؤسسه اقیانوس‌شناسی Woods Hole آمریکا (WHOI)، برای اولین بار اقدام به مدل‌سازی از تاریخچه دلتای رود دانوب کرد، به معمای جالبی پی برد.

کر تان - ستاره‌شناسان، اخیراً یک کشف شیرین صورت داده‌اند: مقادیری مولکول قند در سحابی پیرامون یک ستاره با فاصله چهارصد سال نوری از ما که می‌تواند احتمال وجود حیات فرازمینی را قوت بدهد.

احسان سنایی - رسانه‌های خبری متعددی در پی انتشار خبر درگذشت نیل آرمسترانگ، فرمانده مأموریت آپولو-۱۱ و نخستین فاتح ماه، به‌درستی از او با عنوان قهرمانی یاد کردند که به رؤیای تسخیر نزدیک‌ترین همسایه آسمانی‌مان جامه عمل پوشاند. اما چنانچه از نگاه‌ گزیده‌گوی رسانه بگذریم و واقعیات مهندسی و راهبردی رؤیای فتح ماه را مدنظر گیریم، آرمسترانگ تنها نوک یک کوه یخ برساخته از زحمات بالغ بر چهارصدهزار پرسنل فعال و بیست‌هزار پیمان‌کار صنعتی و دانشگاهی آمریکایی‌ست که بر ذهن متلاطم یک مهندس میان‌سال آلمانی شناور بود: دکتر ورنر فون‌براون (Wernher von Braun).

آلیسا جویس – بخش اعظمی از زبان‌های آسیای میانه، مثل روسی، فارسی، هندی و حتی انگلیسی، احتمالاً حدود هشت‌هزار سال پیش از سرزمین آناتولی واقع در ترکیه امروزی نشأت گرفتند. این، نتیجه پژوهش گسترده‌ای بر روی یکصد و سه زبان باستانی و امروزی، از طریق روشی‌ست که معمولاً آن را با هدف بررسی نحوه تحول و انتشار بیماری‌های اپیدمیک استفاده می‌کنند. پژوهشگران امیدوارند این یافته‌ها به بحث طولانی‌مدتی که در خصوص خاستگاه زبان‌های هند و اروپایی درگرفته، بالاخره پایان بدهد.

ساینس دیلی – فیزیکدانان دانشکده مهندسی و علوم کاربردی دانشگاه هاروارد (SEAS)، اخیراً موفق به ساخت یک لنز تخت و فوق‌نازک شده‌اند که نور را بدون اعوجاجات ناشی از تراش نامطلوب لنزهای معمولی، فوکوس می‌کند.

ناتالی والشوور – جهان، چگونه به وجود آمد؟ مدت‌هاست که مهبانگ را به عنوان لحظه‌ای تصور می‌کنند که طی آن، ناگهان بسته‌ای بی‌نهایت فشرده از انرژی منفجر شد و به دنبال انبساطی که در سه بعد فضا داشت، به تدریج تا وضع کنونی‌اش سرد و سردتر شد. حالا به‌گفته تیمی از فیزیکدانان، مهبانگ را باید همچون یک «تغییر حالت» (مثل انجماد، یا تصعید ماده) دید: یعنی لحظه‌ای که جهانسیال و بی‌شکلناگهان همانند آبی که سرد می‌شود، در قالب یک فضا-زمان چهاربُعدی و یخ‌مانند، «متبلور» شد.

بیل ریکامپ – هیچکس حسابش را کرده که شهرها، با همین نورهای بیهوده‌ای که به آسمان می‌فرستند، چقدر انرژی را به هدر می‌دهند؟ برای پیش‌گیری از این معضل چه باید کرد؟