منیره برادران - «شاه سیاه‌پوشان»، نوشته هوشنگ گلشیری، پیش از آنکه به فارسی منتشر شود، به زبان‌های آلمانی و انگلیسی و با نام مستعار «منوچهر ایرانی» انتشار یافت. این نام گویا در آن زمان بر اساس توافقی بین نویسندگان معترض برای آثاری که ممکن بود دردسرهای جدی برای‌شان ایجاد کند، به‌طور مشترک به‌کار گرفته می‌شد.

کتاب زمانه - فلن ابوراین، نویسنده سرشناس ایرلندی به نوشتن داستان‌هایی به طنز شهرت داشت. او که یکی از مهم‌ترین نویسندگان ایرلند است، رمان «سومین پلیس» را در سال ۱۹۴۰ نوشت، اما در سال ۱۹۶۷ برای نخستین بار آن را انتشار داد. ناشر این اثر را به این دلیل رد کرده بود که بیش از حد تخیلی‌ست.

حسین نوش‌آذر در گفت‌و‌گو با شهرنوش پارسی‌پور – تجربه‌نگاری‌های نویسندگانی که مدتی زندانی سیاسی بوده‌اند و این تجربه‌ها را به شکل داستان اجرا کرده‌اند، از گونه‌های قابل تأمل ادبی در ایران به‌شمار می‌آید.

منیره برادران - تواب پدیده بغرنج و بسیار تراژیک زندان‌های جمهوری اسلامی است که تأثیر تخریبی آن بر فرد و جامعه کمتر بررسی شده‌ است. باید اذعان کرد که پرداختن به آن هم ساده نیست. کسانی که تواب شدن را تجربه کرده‌اند، به‌ندرت توان آن را می‌یابند که به آن اعتراف کنند و آنچه را که بر آن‌ها گذشته شرح دهند. در نمایاندن این پدیده اما، ادبیات خلاق می‌تواند با دست بازتری عمل کند.

حسین نوش‌آذر در گفت‌و‌گو با شهرنوش پارسی‌پور -  -تازه‌ترین کتاب بهروز شیدا، مجموعه‌ای است از ۱۰ جستار و ترجمه‌ ۱۰ شعر از شاعر لهستانی، آدام زاگايوسکی و ۱۰ تصویر که در یک پیوند درونی و بینامتنی در کنار هم آمده‌اند. این کتاب یک اثر پژوهشی در زمینه نقد ادبی است. 

حسین نوش‌آذر در گفت‌و‌گو با شهرنوش پارسی‌پور - «گلدان مینگ» نخستین کتابی‌ست که از سيامك دل‌زنده منتشر می‌شود. نویسنده این داستان ميان ایران و کانادا در آمد و شد است. او در داستان بلند (نوول) «گلدان مینگ» از شاخه‌ای از ادبیات آمریکای شمالی در سال‌های دهه ١٩٦٠ تأثیرات خوبی پذیرفته است.

 منیره برادران - نسیم خاکسار بیش از هر نویسنده دیگری تلاش کرده که موضوع زندان را وارد ادبیات کند. حضور زندان در آثار او به ویژه در دوره‌ای از کار‌هایش که به سال‌های اول تبعید وی در دهه ۶٠ برمی‌گردد، چشمگیر‌تر است. پس از این دوره، تبعید موضوع محوری نوشته‌های او قرار می‌گیرد.